You are currently viewing Λίζα Διονυσιάδου: Η καμηλοπάρδαλη

Λίζα Διονυσιάδου: Η καμηλοπάρδαλη

Η καμηλοπάρδαλη

 

Υπάρχει ένα διήγημα του Πολωνού συγγραφέα Σλάβομιρ Μρόζεκ με τίτλο «Η καμηλοπάρδαλη». Μιλάει για ένα ανήσυχο αγόρι, τον Γιόζεφ, που είχε δύο θείους, διαφορετικούς τον ένα από τον άλλο. Ο πρώτος θείος ζούσε πνιγμένος στα βιβλία του και τα γραπτά του. Κλεισμένος στους τέσσερις τοίχους του δωματίου του, μελετούσε διαρκώς την κατάσταση του κόσμου στην περίπτωση που η γη δεν ήταν σφαιρική. Επίσης, πραγματείες περι του θέματος  της απόλυτης ιδέας, της απόλυτης θέλησης, του υποκειμενικού ιδεαλισμού, του υπερβατισμού, της πρόληψης των εντυπώσεων και του σολιψισμού.* Μια φορά λοιπόν, ο μικρός Γιόζεφ ρώτησε τον θείο του πως είναι η καμηλοπάρδαλη. Η ερώτηση έφερε τον θείο σε τεράστια αμηχανία, μια και δεν είχε ιδέα για την εμφάνιση αυτού του ζώου. Όλα του τα διαβάσματα, κυρίως για το πνεύμα εναντίον της ύλης, δεν ανέφεραν το παραμικρό για την εμφάνιση της καμηλοπάρδαλης. Μετά από μια περίεργη νύχτα έρευνας, ο θείος, έδωσε εν τέλει μια απάντηση στον ανιψιό, περιγράφοντας την καμηλοπάρδαλη με τρόπο που δεν έπειθε, κυρίως για τις διατροφικές της συνήθειες. (μανιτάρια το καλοκαίρι και μανιτάρια τουρσί τον χειμώνα).

Μετά από αυτή την μη ικανοποιητική απάντηση του πρώτου θείου, ο μικρός απευθύνθηκε στον δεύτερο. Ο δεύτερος θείος, πολυάσχολος ως διευθυντής εφημερίδας, παρέπεμψε τον Γιόζεφ στην εγκυκλοπαίδεια πρώτα και σε συνέχεια στον Φόυερμπαχ και το Αντι- Ντύρινγκ. Ό ίδιος δε, έψαξε ακόμη και στο κεφάλαιο του Μαρξ. Τίποτα περι καμηλοπάρδαλης.  Ο δεύτερος θείος στριμώχτηκε πολύ, μη θέλοντας όμως ναι κοιτάξει σε ένα βιβλίο ζωολογίας, μια και κάτι τέτοιο θα οδηγούσε στο βάλτωμα της υποκειμενικής επιστήμης, απάντησε στον ανιψιό πως τέτοιο ζώο δεν υπάρχει. Υπάρχουν σκύλοι, υπάρχουν κουνέλια, αλλά όχι καμηλοπαρδάλεις. Αν υπήρχαν θα τις ανέφεραν ο Μαρξ ή ο Ένγκελς, ή έστω όσοι συνέχισαν το έργο τους.

Μετά από όλα αυτά, ο μικρός Γιόζεφ, με την περιέργειά του να τον βασανίζει, επισκέφθηκε έναν νεαρό φίλο του και μαζί πήγαν στον  ζωολογικό κήπο, όπου είδε επι τέλους μια καμηλοπάρδαλη. Πούλησε τότε την σχολική του τσάντα και  όλα τα βιβλία του και έστειλε στον δεύτερο θείο ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα. (για τον πρώτο θείο δεν του έφθασαν τα χρήματα).

Πέρα από το γεγονός ότι το διήγημα ήταν απολαυστικό, (ακόμα χαμογελάω όταν το σκέφτομαι), θυμήθηκα έξαφνα μια δική μου παρόμοια εμπειρία στην κουβέντα που είχα με έναν διανοούμενο της αριστεράς:

Είχα μόλις επιστρέψει από ένα ταξίδι στην Κούβα και επιθυμούσα διακαώς να κουβεντιάσω τις εντυπώσεις μου με τον εν λόγω διανοούμενο που ήταν βαθιά διαβασμένος. Δεν θα το πιστέψετε, αλλά ο άνθρωπος όχι μόνο διαφώνησε μαζί μου, αλλά με κανέναν τρόπο δεν παραδέχτηκε ότι η καμηλοπάρδαλη είναι υπαρκτό ζώο ! Εκείνη η περίφημη κουβέντα μας τελείωσε με την φράση του: «Εσύ μου λες αυτά που είδες και εγώ σου λέω αυτά που διαβάζω».

Όλη αυτή η απορία, σχετικά με την ύπαρξη η μη της καμηλοπάρδαλης (που παρά το ύψος της κατάφερε να γίνει αόρατη) από την μία, αλλά και η ευκολία με την οποία η σύγχρονη προοδευτική διανόηση καταπίνει καμηλοπαρδάλεις, ενώ περιεργάζεται τα κουνούπια, με έχει στοιχειώσει.

Το χειρότερο δε είναι, ότι τόσο οι δικοί μου θείοι, όσο και ο φίλος διανοούμενος έχουν εγκαταλείψει αυτόν τον μάταιο κόσμο. Σε ποιον να στείλω τριαντάφυλλα ;

 

 

Σημ.: Ο σολιψισμός (από το λατινικό solus ipse = ο ίδιος μόνο) ή εγωμονισμός είναι ιδεαλιστική υποκειμενική θεωρία, σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει τίποτε άλλο στον κόσμο εκτός από το υποκείμενο, τον άνθρωπο και τη συνείδησή του.

Λίζα Διονυσιάδου

Η Λίζα Διονυσιάδου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη και ζει στην Αθήνα και την Αίγινα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Σοβιετική Μόσχα και εργάσθηκε σε Αθήνα και Πειραιά. Ασχολείται με την λογοτεχνική γραφή τα τελευταία είκοσι χρόνια. Έχει εκδώσει ποιήματα (ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ), μικρές ιστορίες (ΡΟΕΣ) και μυθιστορίες (ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ).

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.