μη με ρωτήσεις
γιατί τάχα τέτοιο ξαφνικό
δεν μού απόμεινε άγγελος να πέμψω
ύστερα
ούτε τα γιατί επιβιώσαν
αποκαΐδια μαύρα του σωρού
άσαρκα δαχτυλίδια του καπνού
σα να μη τέθηκαν ποτέ
ίχνος μηδέν
το βάρος μου να έλξει
την ελπίδα σου
καν μια υπόσχεση
το κύρος μου να θεμελιώσει
την απόφαση σου
μήτε και πίσω βολετό να γυρίσουμε
κάτι πολύ ξεμακρύναμε
συνθήκη μας
περίσταση
ο χώρος τούτος
άπαρτος
απαράβλητος
ωσάν αρχή
……………………………………………………………….
