Η υπόθεση του μυθιστορήματος διαδραματίζεται σε μια πόλη της Τσεχοσλοβακίας, την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Ήρωας του βιβλίου είναι ένα Εβραιόπουλο, ο Γίοσουα, που από τύχη θα γλιτώσει από την μοίρα των υπόλοιπων Εβραίων, βρίσκοντας καταφύγιο σε μια σοφίτα, που είναι ολόκληρη μια βιβλιοθήκη, ενός παλιού επαναστάτη, με χιλιάδες βιβλία. Εκεί θα περάσει το υπόλοιπο του πολέμου, παρέα με αμέτρητα βιβλία, διαβάζοντας ασταμάτητα και μπολιάζοντας το πνεύμα του από το πλήθος των αναγνωσμάτων. Με ορμητήριο τη σοφίτα και με 2 φίλους του, ως αποστόλους, κοινωνεί στους νέους της πόλης τις ανατρεπτικές του ιδέες που τα τόσα αναγνώσματα του εμφύσησαν, σπέρνοντας το σπόρο της ανυπακοής, προσκαλώντας τους να εποικίσουν την πραγματικότητα με μυριάδες παράφορους οραματισμούς, δίνοντας μορφή και περιεχόμενο στην ουτοπία.

Ο Μιχάλης Αλμπάτης στο νέο του μυθιστόρημα παντρεύει τα ιστορικά γεγονότα με την μυθοπλασία και μέσω της ιστορίας ενός αγοριού που βίαια ενηλικιώνεται, θέλει να αναδείξει την υπέρτατη αξία της γνώσης. Μας μιλά για την καθοριστική σημασία της ανάγνωσης των βιβλίων στην διαμόρφωση των ιδεών και ενδεχομένως των ανατροπών. Η κατάλυση του χρόνου είναι μια διαρκής υπενθύμιση πως το πνεύμα και η ψυχή δεν φυλακίζονται ποτέ.