Μου είναι όλο και πιο δύσκολο

να ξεχωρίσω ανάμεσα στην άνοιξη και τον παράδεισο,

               τα δάκρυα από τις σταγόνες τις βροχής

μεθυστικά, μεθυστικά στροβιλίζονται γύρω μου

αυτά που βλέπω με το τρίτο μου μάτι.

Όσο πάει μου είναι ακόμη πιο δύσκολο

                 να διακρίνω

την ζωγραφισμένη τσουκνίδα – απ’ τη τσουκνίδα,

βλέπω σ’ αυτήν,  μια μπάλα μέσα σε μιαν άλλη

και η μεγαλύτερη είναι μες στη μπάλα

                                 την πιο μικρή….

Βρέχει σπόρια, αδύναμα εμείς

τα σκουπίζουμε και τα καίμε στον οργωμένο αγρό…

Αλλά αυτό που είδα χθες με το τρίτο μου μάτι

μονάχα αύριο θα γίνει πραγματικό.

Τα βότανα, τα βουνά, όλα,  μας

μοιάζουν, τα σύννεφα, τα φύλλα,  το ίδιοˑ

σαν να είναι ειρήνη, σαν να βρέχει

στο μέλλον που «κατασκοπεύει».

Το κάθε τι που καταφέρνω με τα μάτια κλειστά ,

το καταφέρνω έτσι·  έναν γεροκόρακα

τον βλέπω νεαρό πάνω από τις βερικοκιές

με αυτό το μάτι, το τρίτο μου μάτι, που… ναι, δεν είναι τυφλό…

Πάει καιρός που μου είναι όλο και πιο δύσκολο

να ξεχωρίσω το πραγματικό από το όνειρο,

το κερί του φεγγαριού, απ’ το κερί της  λεύκας—

μεθυστικά, μεθυστικά στροβιλίζονται γύρω μου

αυτά που βλέπω με το τρίτο μου μάτι.

Από τη συλλογή «Ψαλμοί αγάπης»  – Psalmi de dragoste, Detectiv, 2013

Ο NICOLAE DABIJA γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου 1948 στο χωριό Codreni της Μολδαβίας και έγραψε πάνω από 90 βιβλία ποίησης, ιστορίας, σχολικά βιβλία, μεταφράσεις.

Ασχολήθηκε με την πολιτιστική και πολιτική ζωής της χώρας του.

Υπήρξε επίτιμο μέλος της Ρουμανικής Ακαδημίας (2003) και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Μολδαβίας (2012).

Ο Nicolae Dabija είναι ιδρυτής ποιητικής σχολής. Ο τίτλος του πρώτου του βιβλίου «Το Τρίτο Μάτι» επηρέασε όλη την γενιά των ποιητών της δεκαετίας του ‘70, η οποία και ονομάστηκε από την λογοτεχνική κριτική η «Γενιά του Τρίτου Ματιού».

Τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις και βραβεία στην πατρίδα του και διεθνώς. Πέθανε τον Μάρτιο του 2021.