Λένη Ζάχαρη: Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη…

Νωρίς το απόγευμα παρακολουθούσα έναν γλάρο που είχε καθίσει σε μια ταράτσα απέναντι και πηγαινοερχόταν. Τον ζήλεψα. Τον ζήλεψα για την αθωότητα και την ξεγνοιασιά του. Πήγε από δω, πήγε…

0 σχόλια

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Διπλό πορτραίτο στο νερό δύο αταίριαστων ΓΟΥΑΪΛΝΤ- ΜΠΡΕΧΤ A’ μέρος

1.-Aταίριαστοι          Ο Όσκαρ Γουάιλντ ήταν ένας εστέτ. Ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης αστικής καταγωγής που οδηγήθηκε στη καταστροφή εξαιτίας του πάθους του για τα νεαρά αγόρια.         Ήταν άραγε μόνο…

0 σχόλια

Μένη Πουρνή: δυο ποιήματα

  1 Ευλογημένο στους αιώνες των αιώνων το όνομά σου! Πράσινο βαθύ, υποτακτικό το βλέμμα σου. Μαλάσσει πόνους και την φυματίωση της ίριδας. Καταπραΰνει την αυτοχειρία του νερού, καθώς γίνεται…

0 σχόλια

Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι, Ocean Vuong. μτφρ Έφη Φρυδά

Μια νύχτα τότε στη Σαϊγκόν, δύο μέρες μετά την ταφή τῆς Λαν, από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου μας άκουσα τον ήχο μιας σιγανής μουσικής και διαπεραστικές παιδικές φωνίτσες. Ήταν σχεδόν…

0 σχόλια