Αντωνία Απέργη: δυο ποιήματα
Μαντίλι δεμένο στα μάτια Τρύπες παντού Σκαμμένη γη και αίματα Περνούν οι υδροφόρες Πομπή του θέρους πένθιμη Σβήνει το χνάρι τους η άσφαλτος Ό,τι κυλά απάνω της γρήγορα το στεγνώνει…
Μαντίλι δεμένο στα μάτια Τρύπες παντού Σκαμμένη γη και αίματα Περνούν οι υδροφόρες Πομπή του θέρους πένθιμη Σβήνει το χνάρι τους η άσφαλτος Ό,τι κυλά απάνω της γρήγορα το στεγνώνει…
ΑΠΟΣΤΑΚΤΗΡΙΟ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ Πέτρινοι τοίχοι, και ρωγμές όπως ιστοί αράχνης Οπου ενοφθαλμίζονται υγρασία και έντομα Μυρωδιά σταφυλιού με την αγωνία του να γίνει κρασί Ο θρήνος μιας δεκαοχτούρας από…
Έχω παρακολουθήσει ολόκληρη την ποιητική πορεία της Χλόης Κουτσουμπέλη, από την πρώτη της συλλογή “Σχέσεις σιωπής” (1985) μέχρι την πιο πρόσφατη “Αρχαίος πίθηκος” (2024). Σε αυτή τη δημιουργική περίοδο σαράντα…
Η μνήμη και η απώλεια είναι τα κεντρικά στοιχεία στη συλλογή Ιδανικό Αόριστο, που αποτελούν έναν καθρέφτη του παρελθόντος, γεμάτο με σκηνές που αναδύονται και χάνονται, φέρνοντας μαζί τους αισθήματα…
Η Μαρία Λεβαντή γεννήθηκε στο Τοιχιό Καστοριάς. Σπούδασε Ιστορία Αρχαιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το βιβλίο αυτό είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Πριν φτιάξει…
Ενάτη ποιητική συλλογή την τελευταία 15ετία με τον χρόνο ως διαρκή και αέναη κίνηση ανά τους αιώνες να σηματοδοτεί το αλφαβητάρι της φθαρτής ύπαρξής μας: [ ] Δεν προλαβαίνω να μάθω/…
Η Φωτεινή Ουζουνίδου εισήλθε δυναμικά στη σύγχρονη ελληνική ποίηση με το βιβλίο Ο αδόκητος χαμός των ρόδων (εκδόσεις Ανεμολόγιο, 2022), το οποίο αποτέλεσε την αφορμή προκειμένου να γράψω για την…
Όταν η ψυχή ενός ανθρώπου που γράφει ποίηση, ανοίγει την πύλη της κι αρθρώνει λόγο μεγάλο, βουτώντας την χαρισματική πένα της στα κατάβαθα της ύπαρξής της, τότε βλέπουν το φως…
Οδός Τάκη Οικονομάκη (εκδ. Μετρονόμος, 2024) επιγράφεται η πρόσφατη ποιητική συλλογή του Στέργιου Ντέρτσα. Μια ποιητική συλλογή, μια κατ’ ουσίαν μακροσκελής ποιητική σύνθεση, όπου ο εσωτερικός ρυθμός εμποτίζει τον ολιγοσύλλαβο…
Σιδηρόδρομος η γραφή Σιδηρόδρομος η γραφή στις γραμμές του πεπρωμένου μοίρα είναι η ποίηση και στο άγνωστο προχωρά λέξεις στιγμές αραδιάζονται μα η άμμος του ανέμου το ίσιο…
Οι μικρές αλεπούδες Περιμένω να γεμίσει η νύχτα λόγια και θαύματα, έτσι που τίποτα να μην τρομάζει τις μικρές αλεπούδες μου Σε κοιτάζω που γνέφεις μηνύματα στα κουρασμένα κορμιά…
Κάποτε το τυχαίο δεν είναι τόσο αθώο για τις προθέσεις του, όταν αποφασίζει να εισβάλει στη συγγραφική καθημερινότητα ενός ανυποψίαστου ανθρώπου. Και τότε αυτός ακούει τη φράση να του επιβάλλεται…