Κοιτάζοντας γύρω αφουγκράσου το αναπάντητα δοσμένο, την ουτοπία σύλλαβε, αγγίζοντας των σωμάτων τα δελεαστικά αινίγματα. Στο λευκό περπάτα πισωβλέποντας την θάλασσα, πίνοντας του φεγγαριού τα κίτρα. Κι αν σ’ αποσπάσει…

ΠΟΙΗΤΗΣ   Ένα λεμόνι που απ’ το ακραίο πάθος  γίνηκε κόκκινο, μα ελάχιστοι οι τολμηροί για να το κόψουν. (Πόσο μάλιστα να το δοκιμάσουν). Μια αλήθεια τόσο μεγάλη, που σαν κατάματα…

10 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΜΑΚΡΙΑ   Το σήμερα σηματοδοτεί την λήξη του πολέμου, Βιολιά ηχούν πίσω από τα όρη, Ασκείς ελαφρώς πίεση στα χέρια μου, Καλός οιωνός για την άνοιξη.   Κι…

Συγγνώμη Τα δυο παιδιά ξεκίνησαν να παίξουνε στο δρόμο. Κανένας μας δε πρόσεξε τις φλόγες στα μαλλιά τους, ούτε τα φύκια που έκρυψαν το φως από τα μάτια. Τα δυο…

Το σ’ αγαπώ από το Α ως το Ω Ήρθες και όλα πια ταιριάζουν λες κι είχαν γίνει απ’ την αρχή για κάποιο λόγο κι η πόλη αυτή είχε χτιστεί…

    - Ι - ο πατέρας με στόμα κλειστό ελαφρά τον άγγιζα στο φαρδύ ζωγράφιζα μέτωπό του ένα μήλο * δυό κουρτινάκια τραβηγμένα στα χείλη και τον έβλεπα μέσα...  …

Ανθρωποκάμπιες   Μεσ’ τα κουκούλια μας κρεμόμαστε Περίκλειστοι  Μόνοι Απ’ την αυγή του σύμπαντος Αιωρούμενοι Σε δέντρα ουρανοξύστες Το στόμα γεμάτο νήματα Το βλέμμα σφαλισμένο Είμαστε Το ερωτηματικό του κόσμου.…

1   Γ ι α  μ ι α  ζ ω γ ρ α φ ι ά   Διυλίζω τη νύχτα Βαθύ μπλε απλώνω Στις επιφάνειες Το φως να περνά Διαγώνια Με…

Ηρωική άνοιξη Αντέχει στους θρήνους της θάλασσας προσκυνά τα πόδια της αλήθειας το σούρουπο σβήνει στα μάτια του την δόξα της οινοποσίας... Ρωγμές σε συνειδήσεις που μυρίζουν κάτεργο, χαρές γυρεύει η…

ΑΝΑΣΤΑΣΗ   Τρέφονται με πρωθύστερα "τετέλεσται" οι έρωτες - πλημμελείς εκ γενετής.   Και ποιος θα πει στους πόσους θανάτους ανασταίνεται  η Αγάπη;     ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ   Απεγνωσμένη …

ΕΣΤΑΥΡΩΤΑΙ Ο ΕΜΟΣ ΕΡΩΣ*                                                    …