Έφη Φρυδά: Δεύτερη Απουσία

Ήρθες εχθές πατέρα Να βγαίνεις σ’ είδα πίσω από την κατάφορτη ροδιά Πόση ομορφιά! Οι φυλλωσιές οι πλούσιες σε σκεπάζαν Ήσουνα δέντρο θαλερό Μα τι παράξενο, στη χούφτα σου τα…

0 Comments
Read more about the article ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ:  Κλίμαξ*
oznor

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ:  Κλίμαξ*

Αυτό δεν το περίμενα· στήνει μια σκάλα για ν’ ανεβεί απάνω στον σταυρό του. Λίγο πιο κει χυμένο το φεγγάρι, σερβίτσια πεταμένα και σπασμένα μάρμαρα.   Ο χρόνος διαστέλλεται, συστέλλεται,…

0 Comments
Read more about the article ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΚΟΣ: Δυο ποιήματα
OLYMPUS DIGITAL CAMERA

ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΚΟΣ: Δυο ποιήματα

Για λίγη αγάπη   Φεύγει κι αυτή η μέρα στην απογευματινή κίνηση ξεθωριάζει για λίγη αγάπη που δεν φάνηκε ξοδεύτηκε στις οθόνες και τις αναμονές πάσης φύσεως κι έχει μια…

0 Comments

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΖΕΡΒΟΥ: Ακαδημαϊκή ζωή 

Θα μπω στο εορτολόγιο ως οσία - παρακαλώ και προκαλώ τους αρχιερείς- Ήδη σπαράσσομαι σε Τμήματα δημόσια, Στρέφω την παρειά για διπλό ράπισμα. Έχω μετανοήσει ειλικρινώς. Αλλά δεν πρόκειται ποτέ…

0 Comments

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΔΗΣ: Τρία ποιήματα

Άτιτλο  Με πόσο φως ξεπληρώνεται ο θάνατος; Με τι θάνατο εξαργυρώνεται τόσο φως;    Ωδή στην ασπρόμαυρη φωτογραφία  Άσπρο βαθύ, της λύπης που μας γέννησε Μαύρο, βαφή των ματιών μας…

2 Comments

ΕΦΗ ΦΡΥΔΑ: Άσε με να βγω

άσε με να βγω, είπε η Αλίκη στο σπίτι και το χέρι της έσπασε βίαια το παράθυρο ενώ το πόδι της κλωτσούσε την εξώπορτα η εξώπορτα τραντάχτηκε από τους μεντεσέδες…

0 Comments

ΦΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΣ: Παρέλαση

Ανήλικο φεγγάρι κοίταζε απ’ το παράθυρο τι κοίταζε   έβλεπε τ’ άλλο πρωί παρέλαση μαθητική σαρανταποδαρούσα, ολόκληρη απ’ τον σημαιοφόρο ως τη δόξα   έβλεπε να βυθίζεται στη μέση ηλικία…

0 Comments

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Δυο ποιήματα

 ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ   Τέλος, θα σηκωθούν τα τριαντάφυλλα να μας πυρπολήσουν. Αυτή θα ‘ναι η συντέλεια του κόσμου, τα τριαντάφυλλα.  Δεν ήρθαν τελικά τα τριαντάφυλλα να μας πυρπολήσουν παρέμειναν ωχρές…

0 Comments

ΑΝΝΑΛΙΖΑ  ΠΑΓΩΝΗ   Στο γραφείο του θείου

 Στον απέναντι τοίχο ημερολόγιο τοίχου υπάρχει τοίχος υπάρχει απέναντι λείπουν οι μέρες   Καρέκλα γραφείου σε πιρουέτα ανάπηρου φωτιστικό γραφείου, μαύρο, διεστραμμένο   λουστραρισμένη επιφάνεια, πάνω της, παράξενο   φάκελος…

0 Comments

ΤΡΥΦΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ   Single

Περιέχω καφέ, κλαμπ σάντουιτς, χάπι, νερό απορώ κουζίνα στενή με περιέχει η ώρα τρέχει                                                                                                      μαύρα ματάκια, αεικίνητα, με παρακολουθούν με αγωνία δυο κατσαρίδες στη γωνία   Το παλιό νέον βουίζει…

0 Comments

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΛΗΒΑΝΙΩΤΗΣ: Ένα ποίημα

Τ’  ανύπαρκτου χρόνου τα υπαρκτά   Αγρυπνώ με ήχους σιωπής στη νύχτα του αμετακίνητου χρόνου. Ροή νερών απόμακρου ποταμού εκεί και του ρολογιού της πόλης ψηλά στο λόφο που, βαριεστημένο,…

0 Comments