Μαρτίου ἐνύπνιον                Μαρτίου πρώτη στὰ σπάργανα.   Κέλευθος ὕμνων  μὲ χρῶμα ἀλάνθαστο ὣς τὴν ὑπώρεια τῆς αὐγῆς τερετίζοντας.   Ἀπροσχεδίαστοι ἔφηβοι καταμεσῆς  μιᾶς λουλακιᾶς στιγμῆς μὲ πλώρη τὰ Γαλάζια Νερά, τὴν…

Στην κόψη του ουρανού και της γης     Είχε μια σπίθα στο βλέμμα η Μαρία που οι άλλοι την έλεγαν τρέλα. Και μια έκφραση έντονη που την έκανε να…

Η ΓΑΤΟΥΛΑ ΜΠΙΑΝΚΑ   Άσπρη μαλλιαρή γατούλα, μια χαδιάρα νοστιμούλα, ξέρει λίγα ελλονικά, γαλλοκά κι ισπανιοκά.   Η καρδιά της μες στα στήθια –δεν σας λέω παραμύθια– δίνει σ’ όλους…

ΒΕΝΤΑΛΙΑ                Εξαπτερυγούσαν, αλαφροπετούσαν οι βεντάλιες-λέξεις και δοξολογούσαν. Αλαφροπετούσαν μ’ ανοικτή βεντάλια ωσάν περιστέρια﮲ σφρίγος και ζωντάνια.   Γλυκοχάραζε﮲ ήλιος πέρα στις συστάδες άσπριζε τη νύχτα﮲ αίφνης ανεράδες.                 …

Κάθε μέρα για να λέγεσαι πρόσωπο πρέπει να τα έχεις όλα, σύμβολο υπεροχής το παιχνίδι της κυριαρχίας. Κυνηγώντας με νοσταλγία τον χαμένο χρόνο γίνεσαι ενεργό ηφαίστειο για μέρες και νύχτες.…

Πού να πας τώρα, πού να πας  ερειπωμένη πόλη Να δραπετεύσεις δεν μπορείς από το θάνατό σου Κάποτε στεριωμένη εδώ με αίμα  και  πάλι  Αίμα  το μαυρισμένο χώμα σου ξερνάει…

 Δέηση               Χώρες του ήλιου και δεν μπορείτε ν’ αντικρίσετε τον ήλιο.                              Γιώργος Σεφέρης, «Το ναυάγιο της “Κίχλης”» Για τα δάση τα έκπαγλα που φλέγονται έκπληκτα Για τους δούρειους…

Toυ στίχου η θεότητα Δώσε μου χώρο για τα φτερά μου εσύ που είσαι γενναιόδωρη με όλους δώσε μου χρόνο να αποκτήσω διάρκεια κλωστή δίχως άκρες για τον σκοινοβάτη δώσε…