e–mail στον Έλιοτ

Καλημέρα σας κύριε Έλιοτ

Δεν φανταστήκατε ποτέ

ότι 60 χρόνια μετά που στέγνωσε

το μελάνι της γραφής σας

σε ένα κηπάκι

στην Άνω πόλη της Θεσσαλονίκης

θα φύτρωναν ποιήματά σας.

Ούτε πως θα αγνάντευαν από την Πορτάρα τον  Όλυμπο

και θα συνομιλούσαν

με τα σπαρμένα κρανία αγωνιστών.

Σε τούτη

την Έρημη χώρα

Από τις κόγχες των ματιών τους φυτρώνουν

κάθε άνοιξη

κυκλάμινα και άγρια μέντα.

#

Τις Κυριακές

Πάνε χρόνια που ξέκοψα

Η εκκλησία μακρινός τόπος

Όμως κάθε Κυριακή

Μεταξύ έντεκα με μια

με τον καφέ

-ανελλιπώς –

έχω για πρόσφορο

ένα ποίημα.

#

Με στημόνι από σύννεφα

Υφάδι  φεγγαριού

πλέκω την μοναξιά μου.