Vajesinh Pargi: TO ΠΥΡ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ Μετάφραση: Σάρα Θηλυκού

TO ΠΥΡ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ

Η πείνα δεν είναι φωτιά στο δάσος

που το χωριό από μακριά αγναντεύει.

Η πείνα είναι το μάγμα που κοχλάζει εντός.

Μόνον όσοι βαστούν τέτοια φωτιά το ξέρουν.

ΜEΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΜΑΣ

Αν οι κοιλιές μας γεμάτες ήταν σαν τις δικές σας

κάτι θα δημιουργούσαμε κι εμείς

σημαντικό να το προσέξει ο κόσμος,

ή ίσως να γράφαμε

ένα τέτοιο ερωτικό τραγούδι

που ακόμη κι όσοι δεν ήταν ερωτευμένοι

με πάθος θα το τραγουδούσαν.

Αλλά τα χέρια κι η καρδιά μας

θαμμένα ήταν πάντα

μες στην κοιλιά μας.

ΕΝΑ, ΔΥΟ, ΚΑΙ ΤΡΙΑ

Δεν έχουμε Θεό, δεν έχουμε Αγίους

δεν έχουμε σωτήρα.

Μας πέταξαν από τους ουρανούς

πιαστήκαμε από τη γη.

Δεν έχουμε προστάτη.

Έχουμε μόνο τρία πράγματα –

ένα είναι αυτή η κοιλιά

έπειτα αυτά τα δύο χέρια

και τρίτον είναι η πείνα μας, να καίει, να κατακαίει.

Είμαστε πάντα απασχολημένοι, αγχωμένοι

πασχίζοντας να θέσουμε υπό έλεγχο

τη φωτιά που μέσα μας λυσσομανά.

Κανείς Θεός ή Άγιος δεν έρχεται

ψωμί να δώσει όταν πεινάμε.

Τι νόημα έχει ένας ναός ή ένα τέμενος για εμάς;

Δεν θέλουμε ναό.

Δεν θέλουμε τέμενος.

Vajesinh Pargi