Ποια γλάστρα να ποτίσω με το λίγο αίμα μου;
Ποιο όνειρο να βυζάξω στα στήθη μου
να μη γυρίσει βρικόλακας και σαρκοφάγα ανεμώνη;
Σε ποιο έργο να δώσω τη λίγη δύναμή μου
και να μη στοιχειωθώ στα θεμέλια του;
Ποιο τάγμα να ιδρύσω, με ποιους κανονισμούς
ν’ αποφύγω τους φίλαυτους και τους προβλέψιμους;
Ποιο βουνό θα προσκυνήσω, σε ποια θάλασσα
θα πνιγώ, όταν βαρεθώ την παρέα μου;
Πού να καταθέσω την τόση αγάπη μου
όταν το φυτίλι αρχίσει να καπνίζει;
Kαι τι να το κάνω το κουφάρι το γέρικο
που με προδίδει και δίχως αργύρια;
Δε θέλω να ζήσω δεύτερη φορά. Σε καμιά περίπτωση.
Kι ας είναι φίλος μου ο οινοποιός επί των υδάτων.
Aν δεν βρήκαν οι ερωτήσεις απόκριση, καλύτερα
παρά να πεθαίνουν απαντημένες. Kι εγώ
στο μνήμα μου θα ήθελα κάπου ένα ερωτηματικό.
Aυτή ήταν η ζωή; Έζησα; Yπήρξα;
Λίγα κι ερωτηματικά τα αποδεικτικά στοιχεία.
(2002)
