You are currently viewing Δήμητρα Κατιώνη :    ΖΩΑ ΦΥΤΑ   

Δήμητρα Κατιώνη :   ΖΩΑ ΦΥΤΑ  

 τα πόδια των πτηνών

είναι σκεπασμένα με λέπια και μοιάζουν με ρίζες από μικρές, επίμονες λεμονιές. Αν δεις ένα πουλί να κολυμπά, να του μοιάσεις. Αν ριζώσει ένα πουλί, θα φταις εσύ.

 

Ελάφι ξαφνικό

θύμισε στο ξέφωτο ότι ο χρόνος απρόσμενα υπάρχει, όπως το παράθυρο πίσω απ’ την κουρτίνα, και καλυπτικά, όπως το χέρι σου στη θέση του χεριού σου

 

Η ουρά του σκύλου

είναι δείκτης συναισθήματος και μόνον αυτό. Ως εκ τούτου, η ουρά του σκύλου ελλείπει στον άνθρωπο, ο οποίος κυματίζει τη δική του ουρά για πάμπολλους λόγους, ένας από τους οποίους είναι ότι η ουρά του ανθρώπου είναι αόρατη. Η αρχή αυτή βρίσκει εφαρμογή και στις σημαίες.

  

 Θηλαστικά

Σπουδάζοντας την κτητική αντωνυμία της γυναικείας ακτημοσύνης –καρχαρία μου, φάλαινα, λαβράκι- διαπιστώνει κανείς – γύπα, σταυραετέ μου, σκουληκάκι –  πως το πιο τρομακτικό από όλα – καταιγίδα, καύσωνα, αεράκι μου- είναι ότι η γυναίκα  -αγάπη μου, αγάπη μου, αγάπη –δεν έχει να χάσει τίποτε. Άδειασέ την.  Αυτή η γωνιά είναι δική μου. Και θα μείνει κενή. 

  

Ιππής

Δούρειος άνθρωπος. Να φοβάσαι το ξύλινο χλιμίντρισμα. Δεν έχει σωθικά. Δε θα σωθείς.

 

 Τα φύλλα

Είναι οι πτητικές μηχανές του χώματος. Περιμένουν την τελευταία σου πνοή. Ανάσταση νεκρών με το πρώτο τους αεράκι.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.