Skip to content
Στέλνει γλυκό και τρυφερό το φως του ο Απόλλων
και το σκορπά ολόχαρος στη θάλασσα που ασπαίρει
και στη στεριά, που ανθοβολά κι αρώματα αναδεύει
Κι από τις ευωδιές μεθούν πουλιά και πεταλούδες.
Την κλίνη του χαμομηλιού λεκιάζουν παπαρούνες
Βλέπεις, πήρε η άνοιξη, πήρε το καλοκαίρι
Μεθώ κι εγώ από χαρά, δεν με χωράει ο τόπος
Κι ανοίγει η καρδούλα μου για να δεχτεί το έαρ.
