ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΠοίηση

Λένη Ζάχαρη: Ένα ποίημα – προδημοσίευση από την συλλογή “Να με λες Ελένη” εκδ. Λέμβος

Ίσως η θάλασσα

Μεταξύ κενού και καινού
μια ανυπόταχτη πολιτεία
κατοικημένη
από μυστικές παραστάσεις
παραπέρα τίποτα
ίσως η θάλασσα
κι ένα άσπρο φουστάνι
ξυπόλητο στα πέτρινα δρομάκια,
στην άκρη
γνώριμων από παλιά
κυμάτων.
Τίποτε άλλο σου λέω,
μου αρκεί το δάκρυ
στο παιδικό δαχτυλάκι.

 

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ
Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.