You are currently viewing Έφη Φρυδά: Γιατί ήρθες εδώ μπαμπά;   
The sacrifice, Andrei Tarkovsky

Έφη Φρυδά: Γιατί ήρθες εδώ μπαμπά;  

Γιατί ήρθες εδώ μπαμπά;

Ήσυχα είναι εκεί

Και σκιερά

Μήπως να γυρίσεις πίσω…

 

Τι έγινε εδώ, θέλω να δω

Μα τίποτα δεν βλέπω.

Πού είναι το σπίτι στον πευκώνα, πού ειν’ το σπίτι, πες,

με το φαρδύ παράθυρο που έβλεπε στη θάλασσα;

 

Ήσυχα είναι εκεί.

Σου λέω, γύρνα πίσω.

 

Γιατί τόση σκοτεινιά;

Πού ’ναι η κόκκινη, η φουντωτή ροδιά που την σκαλίζαμε μαζί , θυμάσαι,

που φώτιζε την πίσω αυλή

Που σπάζαμε τον ώριμο καρπό πάνω στις πλάκες

Κι ήτανε τόσοι οι χυμοί που έμοιαζε με αίμα.

 

Ναι, αίμα χύθηκε εδώ (ψιθυριστά).

Φύγε, σου λέω, φύγε.

 

Κι εκείνη η φωλίτσα στα δέντρα τα πυκνά ανάμεσα

Που πάντα σ’ έβρισκα να κρύβεσαι τα μεσημέρια τα ζεστά

Και μου ΄λεγες πως μόνο εκεί μπορείς να ησυχάσεις

Που ξάπλωνες πάνω στα φρύγανα χωρίς να νοιάζεσαι που σε τρυπούσαν.

Αίμα στα πόδια σου, μπαμπά

Το βλέπω να χτυπά σαν αστραπή

Ως το κεφάλι

Φύγε, σου είπα, φύγε.

 

Και τι ’ναι αυτή η μυρωδιά  – θανάτου; –  παντού όπου γυρνάω;

Σκόνη κατάμαυρη, μην είναι τέφρα;

Μην και κατέβηκα στην κόλαση, παιδί μου;

Έλα Ευτυχάκι, η ώρα ήρθε να μου πεις πού βρίσκομαι.

 

Πατέρα όχι εσύ,

αλλά ο τόπος.

Το σπίτι δεν υπάρχει πια, με το φαρδύ παράθυρο που άνοιγε στους αφρούς της θάλασσας

Ούτε η ροδιά, ούτε η φωλιά η δροσερή για τα ζεστά μου καλοκαίρια

Ό,τι άθικτο είχαμε εκεί βαριά ενοχή, λένε, πως φέρει.

Φλόγες κατέκαψαν τα πάντα, γι’ αυτό είναι ίσως που ο τόπος με βασανιστήρια

θανατώθηκε.

 

Έλα πατέρα, γύρνα στον ήσυχο, σου λέω, θάνατό σου.

 

(Ρέκβιεμ για έναν παράδεισο)

 

 

 (οι εικόνες  από τη Θυσία του Αντρέι Ταρκόφσκι και το Χρώμα του ροδιού του Σεργκέι Παρατζάνοφ. Ο πίνακας του Arkhip Kuindzhi (1879) ‘After a Rain,’

 

Έφη Φρυδά

Η Έφη Φρυδά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, σε ένα ωραίο (ακόμα) κομμάτι του ιστορικού κέντρου. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και Οικονομικά. Ασχολείται με τη λογοτεχνική μετάφραση σε όλη σχεδόν την ενήλικη ζωή της. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, συγγραφείς όπως Ντύλαν Τόμας, Ντ. Χ. Λώρενς, Τ. Χάρντυ, Ε.Μ. Φόστερ, Ι. Ουόρτον, Κ. Μπλίξεν, Τζ. Μπόλντουιν, ΝτεΛίλλο, Τζ. Κ. Όουτς, Μπουκόφσκι, Ρούσντι, Γκόλντινγκ, Ντ. Τζόνσον, Χ. Σέλμπι, Σ. Μπέλοου, Π. Χάισμιθ, Όσιαν Ουόνγκ. Ήταν υποψήφια για το Βραβείο καλύτερης μετάφρασης του Ευρωπαϊκού Κέντρου Λογοτεχνίας και επιστημών του Ανθρώπου (ΕΚΕΜΕΛ) και για το βραβείο καλύτερης λογοτεχνικής μετάφρασης του Athens Prize Festival. Έχει επίσης μεταφράσει δοκίμια ψυχανάλυσης και ψυχολογίας, έχει συνεργαστεί με το Μουσείο Μπενάκη και έχει συγγράψει και επιμεληθεί κείμενα καταλόγων για εκθέσεις. Αγαπά με πάθος τις εικαστικές τέχνες και ασχολείται με την έρευνα και συγγραφή σχετικών άρθρων. Συνεργάστηκε με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, ασχολήθηκε με το Θέατρο στην Εκπαίδευση και εργάστηκε ως μεταφράστρια για κείμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γράφει ποίηση.

This Post Has 4 Comments

  1. Καίτη Τζίμα-Παυλή

    Η αληθινή ποίηση σε βρίσκει πρώτα στην καρδιά και μετά στο νου και γεννιέται ατόφια συγκίνηση. Ευχαριστώ!

    1. Έφη Φρυδά

      Καίτη Τζίμα-Παυλή, εγώ σας ευχαριστώ για τη θερμή ανταπόκριση σε ένα τόσο προσωπικό βίωμα (όπως είναι σχεδόν πάντα βέβαια η ποίηση). Να είστε καλά!

  2. Ξανθίππη Λευθεριώτου

    Βαθειά συγκινητικό και απέριττο κείμενο ουσίας….! Με πολλή λεπτότητα έ
    θιξες την πληγή….! Η επιλογή των εικόνων εξαιρετική! !!

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.