You are currently viewing Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα

Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα

ΙΔΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

 

                                                                         (Το κατά Ιωάννην, ιθ΄ 6)

 

Την ώρα που η μοναξιά

σκάβει στο μέτωπό σου

στο σκοτεινό δωμάτιο

μετά τα Ωσαννά,

στον κήπο της βαθύτερής σου προσευχής,

πριν απ’ το  Γενηθήτω,

ή λίγο πριν ψελλίσεις

το Άφες αυτοίς για όσους σε σταυρώνουν,

αντιλαμβάνεσαι

την πλάνη

εκείνων που λησμόνησαν πως ήταν

και  Άνθρωπος·

κι ότι δε γίνεται Ανάσταση

χωρίς τ’ οδυνηρό Τετέλεσται.

 

                                               

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.