Δε μας απέμενε καθόλου σπάγγος. Και τότε στέλναμε το μήνυμα στον χαρταετό, που μόλις πια τον ξέκριναν τα μάτια μας. Περνούσαμε στο τεντωμένο το σκοινί ένα χαρτάκι μ’ ένα “γεια [ … ]

ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ   Και τότε έσκυψε στη λίμνη, για να δει το πρόσωπό του. Και είδε: τον κύρη του να παίζει με το ομοίωμά του μαριονέτες· τη μάνα άγγελο της συμφοράς, [ … ]

ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ     Κοντά στα σαράντα του, έκανε τον πρώτο απολογισμό. Είχε στο μεταξύ διαβάσει και κάτι βιβλία για τις σχέσεις παιδιών-γονέων και, ως μαθητευόμενος ποιητής που ήταν, έγραψε [ … ]

ΦΟΒΟΣ                                                Ι Φοβάμαι για εκείνο το παιδί [ … ]

ΑΛΟΝΣΟ ΚΙΧΑΝΟ   Κι έτσι σιγά σιγά, μέρα τη μέρα, τα λησμόνησε όλα: πρώτους αυτούς που έφυγαν ηττημένοι, τον ποιητή, τον δάσκαλο και τον καιόμενο· έπειτα όσους καταφέραν κι επιστρέψανε [ … ]

ΦΥΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ   Ι  ΚΑΝΔΑΥΛΗΣ Και πάλι καύσωνας κι εσύ ευχόσουν ριπή ανέμου να σε στέρξει, να φυσήξει. Κι η ευχή σου εισακούσθηκε, μα η  κουρτίνα που αναδεύτηκε ρίχνει [ … ]

ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ   Όσο πάει και ρηχαίνει το όνειρο. Κολυμπούσες για χρόνια με κινήσεις θριάμβου, απλωτές και περήφανες σε γαλάζια νερά. Όμως, ξάφνου τα χέρια σου τον βυθό χαστουκίζουν. [ … ]

Μετά τις μάσκες: τρεις στιγμές του Ελπήνορα    Αυτός   Μετά τις μάσκες. Όπως ο  πλάτανος στο τέλος του Γενάρη.     Αυτός και αυτή   Τον άκουγα, μήνες ολόκληρους, [ … ]