Δύο «Μονόχορδα» (1979) του Ρίτσου, που οριοθετούν το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί η σημερινή εισήγηση: 1). 41: «Καλό προσωπείο, σε δύσκολους καιρούς, ο μύθος». 2). 286: «Τι ήσυχα [ … ]
Γιάννης Κονδυλόπουλος: ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΕ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ – ΕΥΔΙΑ
Δε μας απέμενε καθόλου σπάγγος. Και τότε στέλναμε το μήνυμα στον χαρταετό, που μόλις πια τον ξέκριναν τα μάτια μας. Περνούσαμε στο τεντωμένο το σκοινί ένα χαρτάκι μ’ ένα “γεια [ … ]
Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα
ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ Και τότε έσκυψε στη λίμνη, για να δει το πρόσωπό του. Και είδε: τον κύρη του να παίζει με το ομοίωμά του μαριονέτες· τη μάνα άγγελο της συμφοράς, [ … ]
Γιάννης Κονδυλόπουλος: Γιάννη Ρίτσου, «Ο αφανισμός της Μήλος»: μία ανάγνωση
Το 1969 ο Γιάννης Ρίτσος γράφει την ποιητική σύνθεση «Ο αφανισμός της Μήλος».2 Πρόκειται για έργο με ανάπτυξη σκηνική, ένα χορικό, οι στίχοι του οποίου κατανέμονται σε «τρεις γριές ξερακιανές, [ … ]
Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα
ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Κοντά στα σαράντα του, έκανε τον πρώτο απολογισμό. Είχε στο μεταξύ διαβάσει και κάτι βιβλία για τις σχέσεις παιδιών-γονέων και, ως μαθητευόμενος ποιητής που ήταν, έγραψε [ … ]
Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα
ΦΟΒΟΣ Ι Φοβάμαι για εκείνο το παιδί [ … ]
Β’: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΝΔΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: ΜΕΤΑ ΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑ
Πριν σαραντίσει η Δέσποινα, οι γείτονές της ρίξανε τον φράχτη από το σπίτι της. Γυρνούσε η ψυχή της δυο βδομάδες γυρεύοντας τα ίχνη του, ψάχνοντας πού τελείωνε το βιος της. [ … ]
Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα
ΑΛΟΝΣΟ ΚΙΧΑΝΟ Κι έτσι σιγά σιγά, μέρα τη μέρα, τα λησμόνησε όλα: πρώτους αυτούς που έφυγαν ηττημένοι, τον ποιητή, τον δάσκαλο και τον καιόμενο· έπειτα όσους καταφέραν κι επιστρέψανε [ … ]
Γιάννης Κονδυλόπουλος: Τρία ποιήματα
ΦΥΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ Ι ΚΑΝΔΑΥΛΗΣ Και πάλι καύσωνας κι εσύ ευχόσουν ριπή ανέμου να σε στέρξει, να φυσήξει. Κι η ευχή σου εισακούσθηκε, μα η κουρτίνα που αναδεύτηκε ρίχνει [ … ]
Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα
ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ Όσο πάει και ρηχαίνει το όνειρο. Κολυμπούσες για χρόνια με κινήσεις θριάμβου, απλωτές και περήφανες σε γαλάζια νερά. Όμως, ξάφνου τα χέρια σου τον βυθό χαστουκίζουν. [ … ]
Γιάννης Κονδυλόπουλος: τρεις στιγμές
Μετά τις μάσκες: τρεις στιγμές του Ελπήνορα Αυτός Μετά τις μάσκες. Όπως ο πλάτανος στο τέλος του Γενάρη. Αυτός και αυτή Τον άκουγα, μήνες ολόκληρους, [ … ]
Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα
ΙΔΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ (Το κατά Ιωάννην, ιθ΄ 6) Την [ … ]