Έλεγε ο Κάρολος Κουν, το 1942, στην ιδρυτική ομιλία του Θεάτρου Τέχνης: ¨Με άλλα λόγια το «Θέατρο Τέχνης» είναι μια εκδήλωση ζωής, και θέλω να πιστεύω πως οι εργάτες του θα μπορούσανε να επιδοθούν με τον ίδιο ζήλο σε οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα, φτάνει αυτό να εκπλήρωνε τους απαραίτητους όρους μιας ψυχικής ανάτασης, ενός κοινωνικού προορισμού.¨

Θα αποτολμήσω λοιπόν να διατυπώσω έναν μικρό οδηγό συμπεριφοράς του ηθοποιού, που μπορεί να είναι χρήσιμος και για οποιονδήποτε εργάτη άλλου επαγγέλματος, που επιδεικνύει αυτόν τον ζήλο για τη δουλειά του, όπως λέει ο Κουν.

Να τηρείτε απολύτως τους κανόνες του Χώρου!
(Του Χώρου που εργάζεστε)

Να τηρείτε απολύτως τους κανόνες ασφαλείας!

Να είστε ακριβείς, (τοπικά και χρονικά)! 

Να απαιτείτε ακρίβεια (από όλους)! 

Να είστε ακριβοί! (Να φρίττετε με τη φτήνια!) 

Μην παίρνετε το θάρρος που σας δίνουν. 

Μην αναθέτετε σε άλλους τη δουλειά σας. 

Να αναλαμβάνετε την ευθύνη των πράξεων σας! 

Μην αναβάλετε! 

Όταν κάνετε πρόβα, να αποκλείετε την επικοινωνία και την περίσπαση από τον έξω κόσμο. 

Φροντίστε πρώτα τους άλλους και μετά τον εαυτό σας! 

Απόλυτος σεβασμός και οικονομία στα σκηνικά και στα προσωπικά σας αντικείμενα!

Δεν αφήνουμε σκουπίδια (υλικά και πνευματικά) στο πέρασμά μας! 

Ο τελευταίος σβήνει πάντα τα φώτα ! Οπουδήποτε!

(Πρέπει να καταλαβαίνετε πότε είστε “τελευταίοι”.) 

Η ευκολία είναι εχθρός της εργασίας μας.

Η Δημιουργικότητα τρέφεται από τη Δυσκολία!

Η Δημιουργικότητα και η Ελευθερία τελειώνουν, εκεί που αρχίζει η ανία του αποδέκτη.

Στη σκηνή επιτρέπονται τα πάντα, εκτός από την αγένεια, (προς το κοινό ή προς τους άλλους ηθοποιούς). 

Να αντιλαμβάνεστε οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σας!

Να το δείχνετε μόνο όταν πρέπει! 

Μη λέτε “ευχαριστώ”, όταν αυτό που δέχεστε είναι υποχρέωση του άλλου να το δώσει.

(Το “ευχαριστώ” είναι πολύτιμο, μην το σπαταλάτε.)

Να συμπεριφέρεστε έτσι, που να μη χρειαστεί να πείτε ¨συγγνώμη¨!

(Το “συγγνώμη” δεν διορθώνει τίποτα.)

Η Σκηνή είναι Ιερή! 

Ποτέ δεν “παίζουμε” εκτός Σκηνής!

Όσο για την τεχνική: « Να λειτουργείτε και να συνδέεστε ! » (έλεγε ο Κουν)

Ύστατη υποχρέωση: Μυαλό και σώμα σε λειτουργική κατάσταση…

(ΚΑΙ στη Σκηνή ΚΑΙ στη Ζωή)

 Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω ισχύουν εφ’ όσον το επιτρέπουν οι αντιλήψεις του σκηνοθέτη (ή του ¨αφεντικού¨).

 Σημείωση για τους εργάτες άλλων επαγγελμάτων: Αντικαταστήστε τους θεατρικούς όρους, με αντίστοιχους της δικής σας εργασίας.