Ιπτάμενοι καρχαρίες

Παζαρεύαμε λέξεις, όπως παλιά ανταλλάσσαμε τις συλλογές μας από χρωματιστά χαρτάκια. Μου ζητούσες ν´ ανταλλάξουμε λέξεις συνδέσμους που έχεις άφθονες, με τα ρήματα μου, που είναι μοναδικά. Γύρω μας καρχαρίες με φτερά πεταλούδας πετούσαν ελεύθεροι. Καθώς έκαναν κύκλους εναέριους άστραφταν στο χαμόγελο τους οι πολλαπλές σειρές δοντιών. Τα ροζ φτερά τους ταιριάζουν με το γκρίζο του δέρματος τους. Σκληρό σαν δέρμα καρχαρία τα χέρια σου. Θα ανταλλάξω το ρήμα «ταιριάζω» με τις λέξεις σου: πως ενώ και όμως που για να καθώς μόλις.

Ψιθύρισες στο αυτί μου πως ενώ διέσχιζα τον βάλτο του ονείρου σου και λικνιζόμουν αμέριμνη πάνω στο φοινικόπτερο, που ήταν μεγάλο και αταίριαστο με το τοπίο, όμως εντελώς απαραίτητο για να περάσω απέναντι, καθώς ροζ φτερά πεταλούδας αναδυόταν από την επιφάνεια του νερού, μόλις που διέκρινα απέναντι στην άλλη όχθη την άσπρη μπλούζα του οδοντογιατρού σκυμμένη πάνω στο λαμπρό χαμόγελο του καρχαρία.