Μά, τί λέτε, κύριε…

Δὲν εἶναι μονόμετρο,

ὁ χρόνος εἶναι μέγεθος διανυσματικό!

Δὲν ἀκοῦτε τοὺς κοπετοὺς τῆς Ραχήλ,

τοὺς τριγμοὺς τῶν ὀδόντων,

μά, δὲν βλέπετε τὰ παλουκωμένα κεφάλια

‒ σώπα, σώπα, ἔλεγα στὸν παπποὺ ‒

μά, δὲν βλέπετε τὰ ξεκοιλιασμένα βρέφη;

‒ σώπα, σώπα, ἔλεγα στὸν πατέρα ‒.

Στοίχειωσε ὁ Ἡρώδης στὰ ὄνειρα

ἕνας Νεῖλος αἷμα

γυρίζει πίσω στὸν Ἀδάμ.

Κι ἐγὼ τώρα

πρέπει νὰ μάθω Φυσικὴ

δεκατριῶν χρονῶν

ἡ πρόοδος εἶναι

ἕνα κινητό.

Μά, αὐτὴ εἶναι ἡ πρόοδος, κύριε;

Ὁ χρόνος εἶναι μέγεθος διανυσματικὸ

καὶ ἐσεῖς γράψτε «λάθος»

στὸ διαγώνισμα!

Ἀναστασία Κόκκινου