ΘΕΛΩ ΜΟΝΑΧΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ Έφαγα τα δαμάσκηνα που ήτανε στην παγωνιέρα και που μάλλον τα κρατούσες για το πρωινό σου Συγχώρεσέ με ήταν νόστιμα τόσο γλυκά…
Νίκος Παπάνας: δεκασύλλαβα ΤΑ ΔΕΚΑΣΥΛΛΑΒΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ (1) Χλωρό το γέλιο Διάφανο χάδι (2) Κλίνη της χλόης Άγνωστοι κήποι (3) Άλικη φωνή Ξύπνημα ρόδων (4) Υγροί…
ΑΛΛΑΞΑ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΣΤΟ ΡΟΛΟΙ ΜΟΥ Άλλαξα τους αριθμούς στο ρολόι μου ─ ίσως τώρα ν’ αλλάξει κάτι ακόμη. Ίσως τώρα στις 2 π.μ. ακριβώς να μη σηκωθείς, μαζεύοντας…
ΤΟ ΑΡΡΩΣΤΟ ΡΟΔΟ Ω Ρόδο, τι άρρωστο που είσαι! Το αόρατο σκουλήκι αυτό, Που όλο πετάει μέσα στη νύχτα Στης θύελλας το ουρλιαχτό Την κλίνη σου τη βρήκε…
ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟ Καθώς βγαίνεις απ’ το κομμωτήριο, καθρεφτίζεσαι μεθοδικά σ’ όλα τα λαίμαργα βλέμματα. Ε ναι, βέβαια, η ομορφιά οφείλει ─ αν μη τι άλλο ─ να φαίνεται. Τα…
ΠΑΓΩΝΙΑ Αχ, κανείς δεν ξέρει αυτό που θα’ θελα να μάθω εκτός από τ’ αστέρι της παγωνιάς, που μένει τη νύχτα ακίνητο για λίγο και το πρωί καίγεται και…
ΤΕΛΟΣ δεν υπάρχουν ρολόγια στους τοίχους ούτε χρόνος ούτε ίσκιοι που προχωρούν ολημερίς απ’ τη μια ως την άλλην άκρη του πατώματος δεν υπάρχει ούτε φως ούτε σκοτάδι…
ΜΥΛΟΙ ΑΕΡΙΝΟΙ Το καθημερινό ψωμί μας πέφτει ακριβό Μύλοι αέρινοι αλεύρι από άμμο αλέθουν Με την άκρη μιας φλούδας θρέφεται η ανάγκη Δώσε ό,τι δεν έχεις…
ΣΥΓΓΝΩΜΗ Άγιο πλάσμα! Άθελά μου συχνά τάραξά σου Τη χρυσή τη γαλήνη τη θεία, και πόνους Της ζωής πιο βαθείς και πιο κρύφιους Μπόρεσα μερικούς να σου…
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Καινούριο τερακότα ήταν το φόρεμά της Και μας δέσμευε καταιγίδα ορμητική Μαζί στην κόχη τη στεγνή, στην άμαξά της. Σταματημένο τ' άλογο κι εγώ κοντά της…
Εν ειρήνη Πατάτε μαλακά, είναι κοντά, Εδώ, κάτω απ’ το αφράτο χιόνι. Ακούει τώρα ─ μιλάτε σιγανά ─ Τη μαργαρίτα να ψηλώνει. Όλα τα φωτεινά, χρυσά μαλλιά της…
