Σοφία Βασιλειάδου: Οδηγός επιβίωσης
Οδηγός επιβίωσης Βαδίζοντας άλλαζε σχήματα. Ένα τρίγωνο πάντα της έπεφτε βαρύ, σαν αμήχανο χαμόγελο σε ξένη φωτογραφία. Μα εκεί, στην αιχμή του, κατοικούσε μια θλίψη που δεν ήθελε μάρτυρες.…
Οδηγός επιβίωσης Βαδίζοντας άλλαζε σχήματα. Ένα τρίγωνο πάντα της έπεφτε βαρύ, σαν αμήχανο χαμόγελο σε ξένη φωτογραφία. Μα εκεί, στην αιχμή του, κατοικούσε μια θλίψη που δεν ήθελε μάρτυρες.…
Επένδυσα στο αίσθημα Δεν είχε τόκους. Ούτε ρήτρες εξόδου. Καθισμενη στο περβάζι, έτρωγα τα νύχια μου περιμένοντας μια ζωή κάτι πιο σταθερό απ’ την αναπνοή μου. Μια λωρίδα…
Νέος ακόμη, ο Ανέστης ένιωθε να μαραίνεται κάθε φορά που γύρευε μεροκάματο. Δεν πήγαινε στα γράμματα – ποτέ η μάνα του δε θα τον καμάρωνε δάσκαλο του χωριού, όπως σιγοψιθύριζε…
Τα Θαύματα και ο Πόνος Ο πόνος δεν έχει την επιμονή που συχνά του αποδίδουμε. Δεν κυλά με δύναμη, ούτε σταθερά. Συχνά σταματά — σαστίζει μπροστά στα ίδια του τα…
Ό,τι είπαμε σε εκείνη την αυλή με τις φιστικιές και το άρωμα του δεντρολίβανου, το έκανα φυλαχτό. Το τύλιξα σε μαντήλι ξεθωριασμένο, να μην το φθονήσει ο χρόνος. Το…
Όλοι είμαστε επιβάτες Ο πατέρας μου οδηγούσε ταξί. Κάθε πρωί έπαιρνε τα κλειδιά, έβαζε μπροστά τη μηχανή και χανόταν στους δρόμους της πόλης. Το ταξί ήταν η δεύτερη ζωή…
Το μικρό παράθυρο της κουζίνας έβλεπε στον φωταγωγό. Πάντα έτσι ήταν στις παλιές πολυκατοικίες. Οι γυναίκες έπλεναν πιάτα χαζεύοντας την αμηχανία του φωτός. Οξύμωρο και το όνομα: φωταγωγός. Το φως…
Θεατής ανθρώπων Το μπαλκόνι του, στενό σα φλούδα απ’ τα ροδάκινα που κάθε απόγευμα καθάριζε καθισμένος σε μια παλιά φερ φορζέ πολυθρόνα- μισή μέσα μισή έξω αναποφάσιστη- έβλεπε σε…
Παναγιά Γοργόνα Απ’ την Πέτρα της Λέσβου η καταγωγή του. Χρόνια στην Αθήνα ,μα πάντα τη φορούσε σα ρούχο στενό. Έσπαγαν τα κουμπιά του ανεβοκατεβαίνοντας Μοσχάτο Παγκράτι κάθε μέρα.…
Άνθη νεραντζιάς Από το πρωί ανασαίνω χρώμα βαθύ πορτοκαλί και λουλούδια νεραντζιάς . Έτσι περνάω τα γεφύρια της μνήμης , τοξωτά σαν της ψυχής μου τις χορδές που κάθε…
Ζει ένας γέροντας ζητιάνος στη γωνία της οδού Αναπαύσεως και Μεσογείων στο φανάρι . Τύχη να σε πιάσει κόκκινο. Έρχεται με ένα κουτί στα χέρια ζητώντας λίγα κέρματα . Σα…
Σαν να μην άκουσε καλά. Ποτέ δεν ήταν προετοιμασμένη για επίθεση μασκαρεμένη με ενδιαφέρον και αγάπη.Γι΄αυτήν, να αγαπάς σημαίνει να έχεις πάντα στην τσέπη ένα σοκολατάκι να φιλέψεις τη γιαγιά,…