Τασούλα Καραγεωργίου: Για τον φίλο που έφυγε
Μνήμη Θωμά Μπεχλιβάνη (1954-2025) Θα σου μιλήσω με στιχάκια και παραβολές γιατί η γενιά μας όσο τίποτε αγάπησε τους μύθους. Θα κλέψω απ’ το επιτύμβιο εικόνες όπως: «και οι…
Μνήμη Θωμά Μπεχλιβάνη (1954-2025) Θα σου μιλήσω με στιχάκια και παραβολές γιατί η γενιά μας όσο τίποτε αγάπησε τους μύθους. Θα κλέψω απ’ το επιτύμβιο εικόνες όπως: «και οι…
«κυλιόμενες καταβάσεις/ κυλιόμενα αισθήματα» Την πρόταση του φίλου ποιητή και συναδέλφου Γιάννη Στρούμπα να συμμετάσχω στην παρουσίαση της συλλογής του Η περίμετρος (Σμίλη 2023) την αποδέχτηκα με διπλή χαρά.…
Μακαρίζω την τύχη σου, τζίτζικα, που δροσιά λιγοστή μόλις πίνεις απ’ των δένδρων τα φύλλα, τραγουδάς βασιλιάς σαν να ήσουν. Και είν’ όλα εκείνα δικά σου όσα βλέπεις σε αγρούς…
Η πρώτη ποιητική συλλογή Με τον Άγγελο Αρόρα με συνδέει σχέση δασκάλας και μαθητή, σχέση ιερή που αναπτύχθηκε στην αίθουσα διδασκαλίας του Ιδρύματος το οποίο στεγάζεται στο σπίτι του επιφανούς…
Στη μνήμη της στέλνω ένα απόσπασμα από το κείμενο με τίτλο «Η Ολυμπία Καράγιωργα και τα σπάνια πουλιά της ποίησης», που δημοσιεύτηκε στο αφιερωματικό για την Ολυμπία τεύχος 23 (Χειμώνας…
Στὴ μνήμη τῶν ἀθώων θυμάτων τῆς πρόσφατης ἀνείπωτης τραγωδίας, ποὺ μετέτρεψε τὰ νερὰ τῆς θάλασσάς μας σὲ ἕνα ἀπέραντο κενοτάφιο ψυχῶν, παρατίθενται στὴ συνέχεια ἕξι ἐπιτύμβια ἐπιγράμματα ἀπὸ τὸ ἕβδομο…
«Ο προσωπικός Κεραμεικός της Ανθούλας Δανιήλ» Ίσως η λέξη γράφω να είναι ηχομιμητική συνύπαρξη του ουρανικού γράμματος γάμμα με το υγρό ημίφωνο ρω και πιθανόν να παραπέμπει στον ήχο…
Στον θόρυβο που έχει ξεσπάσει σε σχέση με την καταγωγή της Κλεοπάτρας μια έγκυρη απάντηση μπορεί να δώσει ο Καβάφης, ο οποίος ας μην ξεχνάμε ότι αυτοπροσδιορίζεται σε βιογραφικό του…
Μνήμη Κικῆς Δημουλᾶ Καθὼς κάνουμε τώρα ταμεῖο, —κλέβω τὸ ὕφος καὶ κάτι ἀπ’τὴν τόλμη τῆς Τέχνης σου— ἕνα μπὰρ βλέπω νά ᾿ χει γιὰ σένα ἡ ποίηση στήσει στὴ…
ΟΤΑΝ ΘΥΜΩΝΕΙ Η ΣΑΠΦΩ σκιδναμὲνας ἐν στήθεσιν ὄργας μαψυλάκαν γλῶσσαν πεφύλαχθαι «ὅταν ἡ ὀργὴ τὰ στήθη σου ταράζει, ἀπὸ τὴ γλώσσα, ποὺ σὰν σκύλος ὑλακτεῖ, φυλάξου.» …
ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΤΑ ΚΑΝΕΛΛΑ Ἐπιτύμβιο γιὰ ζῶα δὲν ἔχω ἕως σήμερα γράψει˙ —ἡ ποιήτρια δὲν εἶμαι τῆς Τεγέας ἡ Ἀνύτη νὰ θρηνῶ, ὅπως πρέπει, τῆς φύσης τὰ πλάσματα—…
Τὴ θυμᾶστε καθόλου τὴ χάρτινη εἰκόνα στοῦ σχολείου τὸν πέτρινο τοῖχο; τὸ φεσάκι τὸ κόκκινο, τὰ μαλλιὰ τὰ λυμένα στοὺς ὤμους, τὰ γαλήνια ὁλόμαυρα μάτια ἁγίου ποὺ μὲ θλίψη κοιτοῦν…