Μάριος Μιχαηλίδης Μάχαιρα πνιγμένη στο αίμα
Ο διάκονος Ανδρόνικος είδε καθ’ ύπνους Μάχαιρα πνιγμένη στο αίμα και Σπουργίτια με σφαγμένους λαιμούς Να γυροφέρνουν στα στενά της Λευκωσίας Μα το ’πε κι ο λοξίας γέροντας Θεόδουλος Δραγάτης…
Ο διάκονος Ανδρόνικος είδε καθ’ ύπνους Μάχαιρα πνιγμένη στο αίμα και Σπουργίτια με σφαγμένους λαιμούς Να γυροφέρνουν στα στενά της Λευκωσίας Μα το ’πε κι ο λοξίας γέροντας Θεόδουλος Δραγάτης…
Η μέρα ήταν ζεστή και ποιητική και το μικρό θέατρο που ξεκίνησε από θέατρο των εκατό θέσεων έχει φτάσει τις οκτακόσιες και πάρα πολλές άλλες περιμένουν υπομονετικά κάτω από το…
Μαντάμ Σιλένα μου, Τι ωραία ποιηματάκια – ανθάκια ανθολογήσατε και μου κεντρίσατε το ενδιαφέρον και ω! του θαύματος παρουσιάστηκαν ομπρός μου και άλλα οπότε εκ νέου, όπως και στην πατρίδα…
Δέκα ζωές. Βγαίνουν τόσα βιβλία τα τελευταία χρόνια που ακόμα κι ένας συστηματικός αναγνώστης με καλό ένστικτο τα χάνει μπροστά στη συνεχή παραγωγή τους σαν να είναι προϊόντα για…
Τι ωραία που ακούγεται η βροχή. Από παιδί, πάντα μου άρεσε...Περίεργο, όταν βρέχει σταματάει το μυαλό μου και βρίσκω ηρεμία. Είναι θεραπευτικό να μη σκέπτεσαι συνέχεια, αλλά στον μεγάλο άνθρωπο…
Επικίνδυνη συνήθεια να διαβάζεις περπατώντας Μια υψηλή λογοτεχνική διάκριση για ένα βιβλίο λειτουργεί σίγουρα ως ευοίωνη προσήμανση, αλλά πολύ περισσότερο η αναγνωστική υποδοχή οφείλει να συνοδευτεί από έναν νηφάλιο σκεπτικισμό…
Δεν φταίει ο άνεμος που μας σκορπά / — φταίει που είμαστε φύλλα. Το ποίημα «Τις πταίει;» ανταποκρίνεται στους ιλιαδικούς στίχους Ζ 146-9, οι οποίοι ανήκουν στο επεισόδιο του Γλαύκου…
Ανελκύστε τη Σελήνη! - ανελκύστε τη Σελήνη! κραύγαζαν αλαλάζοντας τα πλήθη. Μυριάδες εκατομμύρια άνθρωποι, τρομοκρατημένοι, είχαν μαζευτεί στις ακτές κάνοντας λιτανείες και παρακλήσεις στους θεούς να σηκώσουν το φεγγάρι από…
Προσγειωθήκαμε στο Αεροδρόμιο “Σαρλ ντε Γκολ”. Με λεωφορείο φθάσαμε στο κέντρο. Το κατάλυμά μας, ένα μικρό, μπουτίκ ξενοδοχείο, βρισκόταν στην περιοχή του πύργου του Άιφελ. Τις πρώτες μέρες τις περάσαμε…
Είμαστε από τα ίδια υλικά φτιαγμένοι κι όμως τόσο διαφορετικοί Όταν αποκάμω ανοίγεις την σκιά της φτερούγας σου Όταν αποκάμεις ξεδιψάμε από την ίδια ρίζα Μας χωρίζει ένας καθρέφτης…
1 Γ ι α μ ι α ζ ω γ ρ α φ ι ά Διυλίζω τη νύχτα Βαθύ μπλε απλώνω Στις επιφάνειες Το φως να περνά Διαγώνια Με…
Μπροστά σ’ ένα βαρύ τραπέζι …