Παυλίνα Παμπούδη: Ο Θάνατος
Κι αυτό το κάτι γρατζουνά τον ύπνο μου Τώρα που ξαφνικά όλα τα εννοώ Και τ’ αντέχω. (Αμέσως τότε, ξημερώνει. Γίνονται σωροί στάχτης τα βουνά. Ένας αναίτιος άνεμος σηκώνεται.)…
Κι αυτό το κάτι γρατζουνά τον ύπνο μου Τώρα που ξαφνικά όλα τα εννοώ Και τ’ αντέχω. (Αμέσως τότε, ξημερώνει. Γίνονται σωροί στάχτης τα βουνά. Ένας αναίτιος άνεμος σηκώνεται.)…
Σιωπή –Ένας μύθος Ο δικός μας κόσμος είναι ένας κόσμος λέξεων: Ησυχία αποκαλούμε τη σιωπή που είναι η πιο ισχυρή λέξη απ’ όλες. …
Της Βίκυς Ἐγώ ἄνθος τοῦ πεδίου, κρίνον τῶν κοιλάδων. ὡς κρίνον ἐν μέσῳ ἀκανθῶν, οὕτως ἡ πλησίον μου ἀνὰ μέσον τῶν θυγατέρων. ὡς μῆλον ἐν τοῖς…
Σήμερα έκλεισα τα τριάντα έξι μου χρόνια Ο Τζορτζ Γκόρντον Νόελ, o λόρδος Μπάιρον, ο δικός μας λόρδος Βύρων, γεννήθηκε στο Λονδίνο, στις 22 Ιανουαρίου του…
Αν και Σαρακοστή, σήμερα ταράχτηκα βαθιά σε ένα διάλειμμα της δουλειάς μου διαβάζοντας πως θα αυξηθεί η τιμή στο σουβλάκι! Δεν πάμε καθόλου καλά, αγαπητοί! Μα είναι πράγματα αυτά; Αντί…
Κάθε πόλη έχει το σύμβολό της. Συνήθως, είναι ένα κτίριο που λειτουργεί ως η σημειολογική της προβολή στο σύμπαν της νοόσφαιρας. Για παράδειγμα, το Παρίσι έχει τον πύργο του Άιφελ,…
τα πόδια των πτηνών είναι σκεπασμένα με λέπια και μοιάζουν με ρίζες από μικρές, επίμονες λεμονιές. Αν δεις ένα πουλί να κολυμπά, να του μοιάσεις. Αν ριζώσει ένα πουλί, θα…
Οι τουλίπες είναι πολύ θερμόαιμες, εδώ έχουμε χειμώνα. Κοίτα πόσο λευκά ειν' όλα, πόσο αθόρυβα, πόσο αδιάβατα απ’ το χιόνι. Μαθαίνω τη γαλήνη εδώ, ξαπλωμένη ήσυχα μόνη Καθώς το…
Κάνοντας μια βόλτα στα βιβλιοπωλεία, ένα εξώφυλλο τράβηξε την προσοχή μου. Λιτό, πρωτότυπο, ευρηματικό! ΣΥΝΤΜΗΣΕΙΣ, ο τίτλος του. Άρχιζε και τελείωνε με Σ, το 18ο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Η λέξη…
''Μόνο η μεθαυριανή μέρα μού ανήκει. Μερικοί γεννιούνται μεταθανάτια''. Νά μια αλαζονική φράση που μοιάζει να μη διαφέρει και πολύ από την άποψη εκείνη του Βαλερύ, πως μερικοί άνθρωποι…
Με πληγώνει, αυτός ο χυλός των παραστάσεων χωρίς ιδεολογία, χωρίς αντικείμενο, χωρίς σκοπό, που εξυπηρετεί εισπρακτικές ή ψυχονευρωτικές αγωνίες. Το θέατρο γύρω μας είναι τριών ειδών. Αυτό που θέλει να…
Φράκταλ Τους τοίχους ψηλαφώ. Βλέπω βραχογραφίες, σπειροειδείς γραφές, σφηνοειδή σχήματα. Αποκρυπτογραφώ τις αναμνήσεις, τόσο πρωταρχικές. Αμέτοχη. Αθώα. Αυτό είναι ένα σηκωμένο χέρι, ένας μώλωπας το βλέμμα που…