Χρ. Δ. Αντωνίου: Ο μύθος του Σικελιανού: οραματισμός, Δελφική Ιδέα, ουτοπία.

Επειδή στο προηγούμενο άρθρο μου: «Η Ελλάδα ως ποιητική ψευδαίσθηση», που δημοσιεύτηκε στο Περί ου το προηγούμενο Σάββατο (22 Νοε. 2025), δεν αναφέρθηκα στον Σικελιανό ως οραματιστή, που θέλησε να…

0 Comments

Χρ. Δ. Αντωνίου: Η Ελλάδα ως ποιητική ψευδαίσθηση

Η Ελλάδα υπήρξε πάντοτε κάτι περισσότερο από ένας τόπος: υπήρξε ιδέα, όνειρο, ποιητική κατασκευή. Από το αρχαίο ιδεώδες ως τη σημερινή της εικόνα στα μέσα και στις τουριστικές αφηγήσεις, η…

0 Comments

Χρ. Δ. Αντωνίου: Η παράλογη αισιοδοξία του Καμύ, ως αντίδοτο στην πραγματικότητα.

Η ευτυχία και το παράλογο είναι δυο παιδιά της ίδιας γης. Αλμπέρ Καμύ.   Πάνε πολλά χρόνια τώρα που είχα διαβάσει τα περισσότερα βιβλία του Αλμπέρ Καμύ, ενός στοχαστή με…

0 Comments

Χρ. Δ. Αντωνίου: Η «αορατότητα» του ποιητή ως νέα μορφή αντίστασης.

Συχνά, όσοι κινούμαστε στον χώρο της τέχνης, γινόμαστε μάρτυρες μιας παράδοξης αντιστροφής: η δημόσια εικόνα του δημιουργού, η επικοινωνιακή του δεξιότητα και η παρουσία του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποκτούν…

0 Comments

Χρήστος Αντωνίου: Χρύσα Αλεξοπούλου, Της γραφής, Εκδόσεις Περισπωμένη, 2023.

Αυτό το μικρό δοκίμιο θα ήθελα να το αρχίσω με μια προσωπική ομολογία: όταν διάβασα για πρώτη φορά τα ποιήματα της συλλογής με τίτλο: Της Γραφής, της Χρύσας Ευστ. Αλεξοπούλου,…

0 Comments

Χρ. Δ. Αντωνίου: Για την ελληνολατρία του ποιήματος “Μπολιβάρ” του Νίκου Εγγονόπουλου

Παίρνω την  ευκαιρία από  την καθιερωμένη  γιορτή  της Εθνικής Αντίστασης (25 Νοεμβρίου) εναντίον των Γερμανών στα χρόνια της Κατοχής, για να γράψω δυο λόγια για το αντιστασιακό ποίημα του Νίκου…

0 Comments

Χρ. Δ. Αντωνίου Ο Αννίβας στην Καπούη ή: οι πιο μεγάλες ήττες αρχίζουν με ένα αργό, γλυκό απόγευμα.

Η Τύνιδα μας υποδέχτηκε χωρίς να φορέσει μάσκα. Δεν προσποιήθηκε ούτε για μια στιγμή. Στους δρόμους της η φτώχεια δεν ντρέπεται να σταθεί στο κέντρο του κάδρου. Είναι εκεί, απλωμένη…

0 Comments

Χρ. Δ. Αντωνίου: Η Ευρώπη του σήμερα και ο Σεφέρης: μια διασύνδεση

«Ο πόνος, η φρίκη και το μεγαλείο έχουνε τώρα βολευτεί κοντά μας, στα σπίτια μας, στην καθημερινή ζωή, σαν κατοικίδια. Τα συνηθίζουμε ανεπαίσθητα» ( Γ. Σεφέρης, Μέρες Δ', σ. 22).…

0 Comments
Read more about the article Χρίστος Δάλκος: Η Ετυμολογία του ΖΑΒΛΑΚΩΝΩ, Μέρος Β΄
green tree frog front view, cute amphibian close up

Χρίστος Δάλκος: Η Ετυμολογία του ΖΑΒΛΑΚΩΝΩ, Μέρος Β΄

Ἡ «ἐνδοσυγκριτικὴ» μεθοδολογία καὶ «οἱ ρίζες τῆς γλωσσικῆς ὀντογένεσης»   Ἀκόμα κι ἂν γινόταν ἀποδεκτὴ μιὰ ἐτυμολόγηση τοῦ ζαβλακώνω / ζαbλακώνω ἀπὸ τὰ bάζιακας / ζιάb(λι)ακας (= βάτραχος), bαζακλιάρ᾿κους /…

0 Comments

Χρ. Δ. Αντωνίου:  Ο Θανάσης Κωσταβάρας και το δράμα του ανώνυμου αγωνιστή.  

Ήταν στο τέλος της δεκαετίας του ’80 που πρωτοδιάβασα ποιήματα του Θανάση Κωσταβάρα από τη συλλογή του: Ο μουγκός τραγουδιστής και συνοπτικός οδηγός ’63-’71, (1982), εκδόσεις Θεμέλιο. Πρόκειται για ένα…

0 Comments

ΧΡ. Δ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Για την Ποίηση, σε προσωπικό-εξομολογητικό ύφος

Παραφράζοντας τον  γνωστό σεφερικό στίχο : «Δεν ξέρω πολλά πράγματα από σπίτια», θα έλεγα ότι δεν ξέρω πολλά πράγματα από ποίηση. Το γεγονός ότι έχω γράψει κάποια ποιήματα, δεν διαφοροποιεί …

1 Comment

Χρ. Δ. Αντωνίου: Το νήμα της λήθης κι η  τελευταία στροφή ενός επίμονου δρομέα.

Εδώ και λίγες μέρες διαβάζω σκόρπια ποιήματα από την ποιητική συλλογή : Εφεδρείες του καλού ποιητή Βασίλη Παπαβασιλείου (Εκδόσεις Ιωλκός, 2024). Σκόρπια, γιατί βρίσκομαι σ’ ένα ταξίδι που δεν μου…

0 Comments