ΓΙΟΥΛΗ ΖΑΧΑΡΙΟΥ: Χορός με τη μοίρα – FOXTROT του Samuel Maoz ( Ισραήλ 2017)

Χώρος της εναρκτήριας δράσης,  ένα αστικό διαμέρισμα υψηλής αισθητικής στο Τελ Αβίβ, όπου ο αρχιτέκτονας Michael  και η γυναίκα του  Daphna πληροφορούνται από τον στρατιωτικό επιτετραμμένο ‘’επί της  ανακοίνωσης των…

0 Comments

ΚΩΣΤΗΣ  Ζ. ΚΑΠΕΛΩΝΗΣ: Πρακτική θεωρία ή θεωρητική πράξη;

Πήγα πριν μερικά χρόνια σε μια παράσταση, διάβασα το σημείωμα του σκηνοθέτη στο πρόγραμμα και σκέφτηκα ότι η παράσταση θα είναι σπουδαία. Όμως, φευ, στην παράσταση δεν υπήρχαν πουθενά αυτά…

0 Comments

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Από τον πρώιμο στον σύγχρονο Ελληνικό κινηματογράφο

Ζητήματα μεθοδολογίας, θεωρίας, ιστορίας, Επιμέλεια : Μαρία Παραδείση, Αφροδίτη Νικολαΐδου, Εκδόσεις  GUTENBERG, 2017. Το βιβλίο αυτό αποτελεί τον καρπό ενός σεμιναρίου που έγινε κατά το ακαδημαϊκό έτος 2013-2014 στο Πάντειο…

0 Comments

ΑΝΘΟΥΛΑ ΔΑΝΙΗΛ: Γεωργίου Βιζυηνού «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον» στο Θέατρο Τζένη Καρέζη.

«Η κριτική πρέπει να γίνεται ψύχραιμα έχοντας ως στόχο όχι το πρόσκαιρο ή το συναισθηματικό, αλλά τη θέση που κατέχει το κρινόμενο μέσα στην πνευματική μας ζωή». Αυτά είναι τα…

0 Comments

ΓΙΟΥΛΗ ΖΑΧΑΡΙΟΥ: “Χωρίς αγάπη”, “Happy end” και “Ψυχή και σώμα”

 1   "ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ"  του Αλεξέι Ζβιάγκιντσεφ - "Happy end" του Μίκαελ Χάνεκε Δυο ταινίες της κινιματογραφικής επικαιρότητας, με κοινούς θεματικούς πυρήνες και κοινή οπτική, συνομιλούν. Δυο αγαπημένοι δημιουργοί δίνουν, με την…

3 Comments

ΚΩΣΤΗΣ Ζ. ΚΑΠΕΛΩΝΗΣ: Ο Σεβασμός ως ειδικότητα

Ο σεβασμός είναι ειδικότητα. Κοινωνικά υποχρεωτική. Η έλλειψη σεβασμού είναι σοβαρή αναπηρία. Ψυχική και πνευματική. Ο σεβασμός είναι αίσθημα που κατακτάται και, όταν κατακτηθεί, γίνεται ειδικότητα. Λέμε, αυτός είναι σεβαστικός.…

0 Comments

ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΣΤΡΙΝΟΣ: Instrumental

 Η μουσική είναι μια αλληλουχία ήχων που παράγει ένα οργανωμένο ηχητικό αποτέλεσμα. Αυθαίρετος ορισμός· υπάρχουν ακόμη πολλοί με διαφορετικές προσεγγίσεις. Ας αφήσουμε όμως τον ορισμό αλλά και την προέλευση της…

0 Comments

ΓΙΟΥΛΗ ΖΑΧΑΡΙΟΥ: “Ο θάνατος του ιερού ελαφιού”

Σκέψεις πάνω στην ταινία του Γ. Λάνθιμου "Ο θάνατος του ιερού ελαφιού" Σκηνικό απολύτως αναγνωρίσιμο: ένας επιτυχημένος χειρουργός ζει με την επίσης γιατρό γυναίκα του και τα δυο τους παιδιά…

0 Comments