Παλιό εκκρεμές σε κίνηση άναρχη με πείσμα η αλήθεια αιωρείται. Της ύλης το πρόταγμα σε ύφεση τώρα αργά υποχωρεί κι απωθείται. Τ’ αόρατα ήρεμα εισβάλλουν στο χώρο‧ το «θέλω» χωρίς [ … ]
Κατίνα Βλάχου: Σαν τον κισσό
Ποτέ δε μ’ άφησε η ζωή να πλήξω Μου ανοίγει κάθε τόσο μια πληγή και θλίψης κουλουράκι με κερνά στον πρωινό καφέ συχνά πυκνά Σοφία μου δόθηκε από παιδί με [ … ]
Κατίνα Βλάχου: ένα ποίημα
ΑΓΑΠΗ Πόλεμος έξω. Πόλεμος και μέσα. Πόλεμος παντού. Πόλεμος πατήρ πάντων; Μα πού επιτέλους χάθηκε των πάντων η μητέρα! Κανένας δεν την ξέρει; Δεν υπήρξε ποτέ; Ας την ανακαλύψει [ … ]
Κατίνα Βλάχου: «Το μωρό», του Πάνου Σταθόγιαννη, Εκδόσεις Bibliothèque, Δεκέμβρης 21
«Στη φυλή τους τα πράγματα γίνονται πολύ αργά και ο χρόνος όλος είναι δικός τους. Αν και δεν έχουν καθόλου δικό τους χρόνο, τίποτα πραγματικά δικό τους δεν έχουν. Γι’ [ … ]
Κατίνα Βλάχου: ένα ποίημα
ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ Ήρθε ένα περιστέρι στο μπαλκόνι μου Τόσο αθώο μου φάνηκε κι ωραίο που άπλωσα -αθώα κι εγώ- το χέρι ψίχουλο προσφέροντάς του εμπιστοσύνης «Όλο καλές προθέσεις είστε [ … ]
Κατίνα Βλάχου: ένα αφήγημα
Η ΒΑΦΩ «Βάφωωω… Ρούχα και πανωφόριααα… Βελέντζες και κυλίιιμιααα… Παλιά χαλιάαα…Κουβέεερτες Όλα τα βάφωωωω…» Γυρνούσε, σπρώχνοντας ένα τρίτροχο καρότσι, την μισή τότε Αθήνα. Δεκαετία του 50. Πήγαινε και στα [ … ]
ΚΑΤΙΝΑ ΒΛΑΧΟΥ: Ο έρωτας της επόμενης μέρας.
Είχαν στην πλάτη τους πολλά χρόνια ζωής. Ο καθένας τα δικά του. Άλλος τόπος, άλλη γλώσσα, άλλος τρόπος. Είχαν κλείσει κύκλους. Διαφορετικούς ο καθένας. Kαι τους έλαχε εκείνο το αναπάντεχο [ … ]
Κατίνα Βλάχου: ένα αφήγημα
Οδός Μαντζάρου, ανάμεσα 36 και 38. Έχουν περάσει πάνω κάτω 60 χρόνια. Η σιδερένια πόρτα με τον λιτό διάκοσμο είναι πάντα εκεί. Κρατάει το χρώμα της ακόμα, ένα ανοιχτό [ … ]
Κατίνα Βλάχου: ένα ποίημα
ΠΑΣΧΑ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ Πάντοτε τέτοια εποχή φοράω αθλητικά παπούτσια για να μπορώ εύκολα να τρέχω πίσω απ’ τις μπάντες στα καντούνια. Την «Μάντζαρος» και την «Παλιά» την «Καποδίστριας» τα [ … ]
Κατίνα Βλάχου: τρία ποιήματα
Πυξίδα από μάλαμα Στις πληγές που μου αφήσαν στα πέλματα παλιοί έρωτες δυο φτερά έχουν φυτρώσει Δεν τα βλέπει ο καθένας Φανερώνονται μόνο σ’ εκείνον που νιώθει τ’ αόρατα [ … ]
Κατίνα Βλάχου: ένα διήγημα
Σάντουιτς Α4 Λευκό ψωμί του τοστ αφράτο. Έχουν προσεκτικά αφαιρεθεί οι άκρες και λείπει του ψησίματος το χρώμα. Μέγεθος Α4, με την ακρίβεια φωτοτυπικής σελίδας. Τρεις τέτοιες ψωμένιες σελίδες, προσεκτικά [ … ]
Κατίνα Βλάχου: ένα αφήγημα
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «Η ΘΗΤΕΙΑ» Φθινόπωρο του 1996. Μια δύσκολη περίοδος στη ζωή μου, που χρειάστηκε να μείνω στην Αθήνα για αρκετούς μήνες. Είχα ως κατοικία ένα γραφείο στο Παγκράτι, πίσω από [ … ]