Ναταλί Ρονβό: Η Τσέστερφιλντ του πέμπτου ορόφου. Μτφρ.: Χάρης Παπαιωάννου. Εκδ. Βακχικόν

Γεμάτη τρυφερότητα και χιούμορ, η συγγραφέας περιγράφει την ιστορία της φιλίας που αναπτύσσεται ανάμεσα στον Λουκά, έναν μάλλον συνεσταλμένο εργένη γύρω στα τριάντα, και τον Λουσιάν, τον παράξενο γείτονά του…

0 Comments

Δημήτρης Μπαλτάς: Anna Swir, Μιλώντας στο σώμα μου, εκδόσεις Περισπωμένη, 2021, σ. 160.

 Η λογοτεχνική και καλλιτεχνική παράδοση της Πολωνίας είναι μακραίωνη και εξαιρετικά σημαντική. Τον 20ο αιώνα τρεις Πολωνοί συγγραφείς βραβεύτηκαν με το βραβείο Νόμπελ: Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ (1978), Τσέσλαβ Μίλοζ (1980)…

0 Comments

Κώστας Τραχανάς: Μ.Κούντερα, «Πράγα, ένα ποίημα που χάνεται-Ογδόντα εννιά λέξεις» Εκδόσεις Εστία 2024 σελ.133

Το πρώτο μέρος του βιβλίου «Πράγα, ένα ποίημα που χάνεται» , είναι ένα συγκινητικό και εξαίσιο κείμενο. Το κείμενο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε πέντε χρόνια μετά τον εκπατρισμό του συγγραφέα και την…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Βασίλης Παπαβασιλείου, Στιγμιότυπα αφύπνισης. Εκδ Ιωλκός, 2024

Την αρχή έκανε ο Βασίλης Παπαβασιλείου με το μότο του : Είπε το μήλο: «Μετά γίνομαι δέντρο∙ πρώτα σαπίζω»                                                * Είπε ο Γιώργος Σεφέρης: «Θα γίνει η ανάσταση μιαν…

0 Comments

Χλόη Κουτσουμπέλη: Για τα δύο θεατρικά έργα της Δήμητρας Μήττα «Η ΕΠΑΝΟΔΟΣ» και «ΦΑΙΔΡΑ (α) ΤΟΠΟΣ, εκδόσεις Σοκόλη 2024

Φανταστείτε έναν Κάτω Κόσμο ως μία αίθουσα με τεχνητό φωτισμό. Ούτε σκοτάδι, ούτε Κέρβερος, πώς ήταν ο Κάτω Κόσμος στην χώρα των Κιμμερίων στη Νέκυια με τα σύννεφα και το…

0 Comments

Γεωργία Μακρογιώργου:  Ευσταθία Δήμου: Λευκό Τοπίο (εκδ. Ενύπνιο, 2024)

Το Λευκό Τοπίο της Ευσταθίας Δήμου (Εκδ. Ενύπνιο, 2024), περιέχει τριάντα δύο στιγμιοτυπικές διηγήσεις που, σύμφωνα με το οπισθόφυλλο, «επιχειρούν να μείνουν στην όψη των πραγμάτων για να ανακαλύψουν εκεί…

0 Comments

Δρ. Κοσμάς Κοψάρης:  Άγγελος Γαλάνης, Αντικατοπτρισμοί, εκδ. Βακχικόν

Το συγκεκριμένο ποιητικό βιβλίο συνιστά ένα φωτεινό φάρο περιδιαβαίνοντας ρεαλιστικά σε ποικίλα κοινωνικά στιγμιότυπα. Αποδίδεται μια βαθιά ανθρώπινη όσο και ρεαλιστική ποίηση. Ο ποιητικός λόγος διεισδύει στα μύχια των αναπαριστώμενων…

0 Comments

Μαγδαληνή Θωμά: Σμιλεύοντας το υλικό της γραφής: Μιχάλης Αλμπάτης, Η κατάλυση του χρόνου, εκδ. Νήσος, 2024, σ. 172.

Αν το ύφος της γραφής είναι ο άνθρωπος, όπως έλεγε ο Paul Valéry, τότε δεν μπορεί ο αναγνώστης να λαθέψει. Θα αναγνωρίζει τον συγγραφέα ακόμα και με κρυμμένο το όνομα,…

0 Comments

Περσεφόνη  Τζίμα: Τόλης Νικηφόρου, Ποιήματα για τη Σοφία, εκδ. Μανδραγόρας    

Ο πολυγραφότατος ποιητής της Θεσσαλονίκης Τόλης Νικηφόρου, άοκνος και συνεπής στην ποιητική του πορεία, ενεργοποίησε και πάλι το βασικό χαρακτηριστικό της ύπαρξής του, την ποιητική του γραφή, και εξέδωσε πρόσφατα…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Λεωνίδας Αντρέγιεφ, ένας λησμονημένος συγγραφέας

«Γνήσιος και ειλικρινής συγγραφέας, σεμνός και γνωστικός μαθητής του Τολστόι». Έτσι τον αξιολογεί ο «πάπας» της ρωσικής λογοτεχνικής ιστορίας και θεωρίας D. S. Mirsky. Εκτεταμένο  λήμμα του αφιερώνει ο ιστορικός…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: Υλικό και Σχόλια 45 – Emily Dickinson

Στρέφομαι στη γνωστή ποιήτρια Emily Dickinson, που χρησιμοποίησε μαθηματικά στοιχεία και εικόνες και η επιρροή της είναι αναμφισβήτητη. Αυτή η ποιήτρια και οι κριτικοί της θέτουν ζητήματα μαθηματικής λογοτεχνικής δομής,…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Maeterlinck και Kαζαντζάκης

O Bέλγος συμβολιστής ποιητής και δραματουργός Maurice Maeterlinck (1862-1949), γνωστός στην Eλλάδα ήδη πριν από τη στροφή του αιώνα[1], άσκησε στις αρχές του 20ού αιώνα μια πολλαπλή επίδραση στην ελληνική…

0 Comments