Την ποίηση τη σέβομαι υπερβολικά: όπως λέω συχνά, τη θεωρώ το μοναδικό μας άλλοθι για την παρουσία μας στον πλανήτη. Και αποφεύγω, όσο γίνεται, να επικαλούμαι το όνομά της επί…
Ο Ντύλαν Τόμας ( 1914-1953 ) γεννήθηκε στο Σουόνσι της Ουαλίας σε μια εποχή που η διαμάχη της τοπικής κουλτούρας με την αγγλική είχε κορυφωθεί. Ωστόσο εκείνος δεν έμαθε…
«Στο όνειρό μου,/ καθώς διεισδύω πέρα για πέρα/ στο μεδούλι του οστού μου, / στο αληθινό μου όνειρο,/ στο Μπίκον Χιλ αναζητώ μια πινακίδα/ την οδό Ελέους συγκεκριμένα./ Δεν είναι…
Ο τίτλος του βιβλίου εύκολα μας θυμίζει την κινηματογραφική ταινία του Άκι Καουρισμάκι: «Το λιμάνι της Χάβρης». Και μολονότι στην ουσία η υπόθεση του μυθιστορήματος της Λίζας Διονυσιάδου δεν συναρτάται…
Αυτός ο καλαίσθητος τόμος εκτός από εργαλείο, είναι κόσμημα, αναψυκτήριο και χαρά. Ξέρετε, μιλώ για το βιβλίο ως αντικείμενο φετίχ – που το πιάνεις, το χαϊδεύεις, το μυρίζεις… Μετά το…
Τον Χρήστο Αντωνίου τον γνωρίζω από τα μισά σχεδόν του προηγούμενου αιώνα! Πρωτοσυναντηθήκαμε μάλλον στο φροντιστήριο όταν ετοιμαζόμασταν για το Πανεπιστήμιο. Μετά, με ακολουθούσε (ή τον ακολουθούσα – χωρίς όμως…
Το πολύ ενδιαφέρον και χρήσιμο βιβλίο της Τίνας Κωνσταντάτου έχει τον περίεργα γραμμένο τίτλο Sκουλ και τον ακόμα πιο περίεργο υπότιτλο: «Ένα σχολικό βοήθημα για μικρούς και μεγάλους». Σχολικό βοήθημα…
Ο παππούς μου ήταν δολοφόνος. Δεν ξέρω πολλά γι’ αυτόν, παρά μόνο πως πιάστηκε, σύρθηκε στα δικαστήρια, καταδικάστηκε και πέθανε με το στίγμα του φονιά. Ο δικηγόρος του μάταια προσπάθησε…
Φέτος στο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο έγινε στις 6 Σεπτεμβρίου η πρώτη παρουσίαση του εν τίτλω λευκώματος, που περιέχει φωτογραφίες από τις παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης στην Επίδαυρο από το…
Χωρίς αμφιβολία αυτή η ιστορία έγινε κάπου πολύ μακριά από δω, στον βυθό μιας ανάμνησης – λέει ο Έσλιν για μια ιστορία του Ζαν Ταρντιέ, όπως γράφει στο μόττο του…
Στην καθημερινή μας ζωή έχουμε τις παραπάνω λέξεις ως καθιερωμένο τρόπο χαιρετισμού ή αποχαιρετισμού, όπως συνέβαινε και στην αρχαιότητα‒ εμείς χρησιμοποιούμε επίσης και τον σύνθετο, με δύο λέξεις, χαιρετισμό…
Είχε ένα μικρό λεπτό πρόσωπο με αρμονικά χαρακτηριστικά, στοχαστικά και ανήσυχα μάτια που έκανε κάποιους να πουν πως έμοιαζε σαν κουκουβάγια. Ήταν ο πιο ιδιόρρυθμος εκπρόσωπος του ισπανικού πάθους,…
