Πριν από καιρό κοιτώντας τη σύνθεση μιας κριτικής επιτροπής σε έναν λογοτεχνικό διαγωνισμό διηγήματος παρατήρησα πως και τα πέντε μέλη ήταν γυναίκες. Χωρίς δεύτερη σκέψη και κουτοπόνηρα σκεπτόμενος, έγραψα τις…
Η γλώσσα ακουμπάει στον ουρανίσκο, δυο υγρά σύμφωνα, πλευρικά και παλλόμενα. Ένα λαίμαργο και ένα τραγανό -και το πιο ηχηρό φωνήεν- κολυμπούν μέσα στην στοματική του κοιλότητα. Κάποιες φορές της…
Την ώρα που στα φανάρια των Αγγελάκη και Τσιμισκή ο Α σφίγγει το κοντάρι του υαλοκαθαριστήρα και περιμένει το κόκκινο την ώρα που σε ένα δωμάτιο του ΑΧΕΠΑ ο Π…
Την κοιτάζω προσεκτικά, καθώς τακτοποιεί με ζήλο μοναδικό και με σπάνια προσήλωση τα πράγματά της. Την πετσέτα, δίπλα στην τσάντα. Την ξαπλώστρα στο κατάλληλο ύψος, την τσάντα όρθια να μην…
Μετά τις τελευταίες εκκαθαρίσεις από το σχέδιο δράσης Ξένιος Δίας οι μηχανές της εξουσίας κατέστειλαν όλες τις αντιστάσεις των στιγματισμένων, τοξικοεξαρτημένων, περιθωριακών, αστέγων, που κατέρρευσαν από τα «Ανθρωπιστικά» μέτρα της…
Ενθύμηση Ίβο Άντριτς Η ζωή του θείο Βλάντο ήταν πολυτάραχη, ακριβώς όπως η ιστορία της Βαλκανικής χερσονήσου, που την είχε σεργιανίσει από άκρη σε άκρη. Μας έλεγε πως είχε…
Τζάμπα κόπος Τέλος Αυγούστου στο χωριό και φιλοξενούσαν και φίλους. Οι μεγάλες ζέστες είχαν περάσει πια και τα φρούτα είχαν ωριμάσει όλα: σύκα, σταφύλια, αχλάδια, ροδάκινα. Αφθονία για γιορτή, για…
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ Ο Παντελής έμενε σε μια μικρή καλύβα, έξω από ένα ψαροχώρι. Είχε μια μικρή βάρκα , πήγαινε για ψάρεμα και ότι έβγαζε το πουλούσε…
Ήθελε τώρα μανιασμένα να δει το παιδί του, το γιο του, αυτόν που είχε πνίγει είκοσι και, χρόνια πριν, στ' ανοιχτά της Μαδαγασκάρης, ήτανε πάνω στο μπρίκι με τα γαϊδούρια…
ΤΑ ΠΙΡΑΓΧΑΣ ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ Ζέστη και ζόφος, άσπονδοι φίλοι. Τριγυρνάω στο κέντρο της Ιπποδάμειας πόλης. Η θερμοκρασία χτυπάει κόκκινο. Η υγρασία πήζει σαν ζελέ, τριγύρω μου ο…
Δεν ξέρω αν το όνομα μου είμαι εγώ. Δεν έχω μνήμες που να με περιέχουν. Ένα μόνο θυμάμαι. Μία πόρτα, σε άχρονο χρόνο, άνοιγε και έκλεινε σ΄ ένα μικρό σκοτεινό…
ήξερε ότι υπήρχανε σύρματα αλλά δεν είχε φανταστεί την ποσότητα ούτε την ακαταστασία γιατί τώρα βγαίνανε ακανόνιστα από παντού από παράθυρα κι από πόρτες φυτρώνανε κάτω από τα δέντρα πηγαίνανε…
