Μαρία Γυφτογιάννη: Μπροστά από τον Ναό
-Κοίτα την, κοίτα την, τι καλή που είναι μωρέ και τι καλά που διευθύνει την ορχήστρα. -Γυναίκα μαέστρο, πρώτη φορά βλέπω και μάλιστα Γερμανίδα. -Γερμαναρού πες καλύτερα. Ποιος ξέρει, μπορεί…
-Κοίτα την, κοίτα την, τι καλή που είναι μωρέ και τι καλά που διευθύνει την ορχήστρα. -Γυναίκα μαέστρο, πρώτη φορά βλέπω και μάλιστα Γερμανίδα. -Γερμαναρού πες καλύτερα. Ποιος ξέρει, μπορεί…
Η Ρόμπα «Με λένε Μπάμπη, με λένε Ρόμπα, με λένε και Ληγμένη Επιταγή. Όχι από ασέβεια για μένα. Εγώ τους έχω δώσει το θάρρος. Γιατί μ’ αρέσει να περνάω τη…
Στους γονείς μου Κάπου…
Ξημέρωμα στην Αττική Μνήμη Αλέξη Τραϊανού Βρισκόμασταν στην μέση της νύχτας, και οι δρόμοι απλώνονταν άδειοι στα μάτια μας και τους πλαϊνούς καθρέπτες. Κουρασμένοι από την ξερή ζέστη της…
Τον είδα να κάθεται έξω απ το καφενείο. Στην αρχή δεν του έδωσα σημασία. Περίμενα την μάνα μου, πίστευα ότι θ αργούσε κι έτσι κάθισα στο διπλανό τραπέζι να πιω…
"Πώς σε λένε;" Την ρωτάω. "Χρυσοβαλάντω,"μου απαντάει. "Τι όνομα είναι αυτό; Δεν το έχω ξανακούσει," της λέω. Το κορίτσι κοιτούσε κάτω τα γυμνά της πόδια. "Εσένα; "Με…
Το γκρίζο κι άχαρο κτίριο ήταν κιόλας πολύ μακριά, πίσω μας. Εκείνο το κτίριο που στεγάζει σε τέσσερις ορόφους παιδιά. Εφήβους κλείνει μέσα η βαριά σιδερένια εξώπορτα. Μπαίνοντας…
Φλώρινα, Αύγουστος 1987 Κανείς μας δεν ήταν ιδιαίτερα θεοσεβούμενος. Ούτε ο Βαγγέλης ούτε εγώ και νιώσαμε το λιγότερο έκπληξη, όταν γύρω στα τέλη Αυγούστου ο παπα-Γιώργης μας φώναξε στην εκκλησία.…
Ανεβαίνοντας στον Ταΰγετο, έξω από το κοιμητήριο ενός χωριού που…
Η Ναταλία κι εγώ Έχει βραδιάσει εδώ και ώρα. Τι κρύα νύχτα κι αυτή! Πάλι καλά που η Ναταλία είναι σπίτι σήμερα, κι έτσι δεν χρειάζεται να ανησυχώ για…