Κωνσταντίνος Τσεκλένης: ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ
Η τέχνη είναι ένας ελιγμός ευτυχίας, ώστε να υπάρχουμε κάπως αναπαυτικά δυστυχισμένοι. Νίκος Καρούζος Στον Κώστα Τσόκλη Στον ουρανό περνούσαν οι αστερισμοί του θέρους. Η έρημη πόλη…
Η τέχνη είναι ένας ελιγμός ευτυχίας, ώστε να υπάρχουμε κάπως αναπαυτικά δυστυχισμένοι. Νίκος Καρούζος Στον Κώστα Τσόκλη Στον ουρανό περνούσαν οι αστερισμοί του θέρους. Η έρημη πόλη…
Μάμμα[1]! Ο Μάρτης έχει κλείσει τον κύκλο του. Την σκυτάλη παίρνει τώρα ο ροδοφόρετος Απρίλης. Σαστισμένη η άνοιξη απλώνει τα κάλλη της. Κανείς όμως δεν ασχολείται μαζί της. Πού…
Το αίμα Το βρήκα το παιδί κουβαριασμένο πάνω στο κρεβάτι του και σπάραζε βουβά. Έτρεξα και το πήρα αγκαλιά έτρεμε· ήταν μούσκεμα στον ιδρώτα κι έτρεμε. «Σώπα, καρδούλα μου, ΄συχασε,…
Φθινοπώριαζε. Ο Άλτιν καθόταν σ ένα βραχάκι κι έστριβε τσιγάρο. Ωραίος τόπος συλλογίστηκε. Κάθε λογής οπωροφόρα και λιόδενδρα τριγύρω. Μα η γης του φάνηκε στεγνή και γκρίζα. Μέρες έχει να…
Μαχαιριά το μάτι του Κωνσταντίνο τον βάφτισαν. Κώτσο τον λέγανε. Στα εφτά τον ξεμονάχιασε στον αχυρώνα ένας θείος από τη Μακρινίτσα. Και μια και δυο και τρεις. Δεν τόλμαγε…
Η κόκκινη γραβάτα — Με προλαβαίνεις; Δεν με προλαβαίνεις, γιατρέ... Έλα, γιατρέ μου, γρήγορα! Η φωνή του γέρου Ανδρέα έτρεμε. Ήταν φόβος — όχι για τον θάνατο, αλλά για…
Στην Νανά Ιορδανοπούλου Η Μόρα και ο Μόρτον ήταν αραγμένοι στις πάνινες ξαπλωτούρες τους και απολάμβαναν το δροσερό ανάλαφρο αεράκι του απογεύματος. Η μεσημεριανή ζέστη υποχωρώντας είχε τυλίξει…
Tα όνειρα «Θέλεις ν΄ακούσεις ένα όνειρο που είδα;» λέει η Μπεάτε μια Κυριακή πρωί την ώρα που έβαζε καφέ στο φλιτζάνι του Μίχαελ. Ήταν σπίτι οι δυο τους. Έτσι κι…
ΙΣΧΙΑΛΓΙΑ, ή τροχαντηρίτιδα ή δεν ξέρω ‘γω τί, αναποφάσιστος ο ορθοπεδικός, κι ο πόνος που επιμένει, μια μαγνητική θα μας φωτίσει. Με άυλο τρόπο, ανέπαφα εντελώς ήρθε σπίτι το παραπεμπτικό…
Μαμά Την μαμά μου ποτέ δεν την καταλάβαινα. Μας άφηνε μόνους μας για να πηγαίνει με τις λέξεις. Εμείς πάντα έπρεπε να σωπαίνουμε ή να περιμένουμε. Οι λέξεις ποτέ.…
Ο καλός γείτονας που μας τα έφερε μας έδωσε σαφείς " εντολές". "Μην τα φάτε,να τα κάνετε γλυκό.Είναι μεγάλα και τραγανά ,ότι πρέπει για γλυκό κεράσι" .Κι εγώ τον παράκουσα…
Η εφηβεία δεν είχε βάλει ακόμη τη σφραγίδα της πάνω στο αδύνατο σώμα του Τόμας. Στην εμφάνιση ήταν παιδί, στην καρδιά του όμως ώρες-ώρες ένιωθε γέρος. Τον μπαμπά είχε να…