Τα τιμαλφή μου κρύβω σε μέρος που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί. Απ' τους κακούς δεν ξεμπερδεύεις εύκολα. Ένα ζευγάρι σκουλαρίκια, ένας χρυσός σταυρός, τα δαχτυλίδια της γιαγιάς, φλουριά κωνσταντινάτα.…
ἀνθρώποισι γὰρ εὐθυμίη γίνεται μετριότητι τέρψιος καὶ βίου συμμετρίῃ· τὰ δ᾽ ἐλλείποντα καὶ ὑπερβάλλοντα μεταπίπτειν τε φιλεῖ καὶ μεγάλας κινήσιας ἐμποιεῖν τῇ ψυχῇ Δημόκριτος -Καλημέρα, αγάπη μου!…
Κοιτάζει έξω από το μικρό παράθυρο όσο κομμάτι από τον απέραντο ουρανό μπορεί να δει και φαντάζεται τον υπόλοιπο. Νύχτα βαθιά και σιωπηλή -πού και πού το αλύχτισμα ενός σκύλου,…
Χτες βράδυ είδα πάλι στον ύπνο μου τον αδερφό μου. Κοιμόταν στο δωμάτιο του μητρικού μας σπιτιού, κι εγώ είχα μπει στην κάμαρα ανάλαφρα να μην τον ξυπνήσω. Είχα σταθεί…
Ένας ποπ χριστουγεννιάτικος μύθος[1] Ήταν Δεκέμβριος κι επέστρεφε βράδυ αργά από το σπίτι του Πωλ όπου τόσα χρόνια συνέβαινε μεταξύ τους το θαύμα της δημιουργίας, γιατί στο τέλος της…
«ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΔΗΜΙΑ» Έφτασα τα ογδονταένα χρόνια… μα για κάποιο λόγο πεισμώνω να πιστεύω πως είμαι ακμαίος. Γράφω τον αριθμό 81 σε χαρτί, τον δείχνω στον καθρέφτη μου και…
Η ενατένιση του παρελθόντος σε ωθεί να κάνεις διανοητικά άλματα προς το μέλλον, αγνοώντας το παρόν. Το 1991 λεφτά υπήρχαν. Ο Βασίλης αποφάσισε να ψαχτεί για εισαγωγή μηχανών…
Ελενάρα, Ελενάκι, Λένα, Λενιώ, ακούει σε όλα τα ονόματα . Μερικές φορές γίνεται Έλενα για πελάτες περιωπής, που έμπαιναν από την πίσω πόρτα, εκεί που δεν υπήρχε φωτάκι μόνο ένας…
ΑΛΟΓΑΚΙΑ «Τι είναι αυτό το παιγνίδι;» ρώτησα τον συμμαθητή μου Χειμώνα (τον φωνάζαμε με το επίθετό του, χειμώνα καλοκαίρι). «Να», μου λέει «εγώ θα τρέχω μπροστά κάνοντας το άλογο…
Πέρασαν χρόνια για να καταλάβω γιατί αγόρασα απένταρη εκείνα τα κρεμαστά σκουλαρίκια με τη ροζέτα σε σχήμα σταγόνας. Ταλαιπωρημένη, τα τελευταία μου χαρτονομίσματα να διεκδικούν είδη πρώτης ανάγκης, μάλλον αιφνιδιάστηκαν…
Μια γάτα του Αιγαίου. Μμμμ… Μάλλον ένα γατί θηλυκό. Εγώ! Και γέννημα και θρέμμα και μορφή. Ψυχούλα ανεξάρτητη, χαδιάρα, παιχνιδιάρα, αλλά από ανατροφή…. Ντροπή! Τα πρώτα μου τα βήματα, του…
Της τηλεφώνησα για να της ευχηθώ καλές γιορτές. Και κείνη, με το θάρρος της φιλίας μας, ξέσπασε: Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια. «Πότε θα στολίσεις;» με ρωτάει. «Κάτσε…
