«Να σου πω ένα μυστικό;» Έτσι συνήθως αρχίζει, εδώ και καμιά- δυο βδομάδες η μέρα μου. Με το που πλησιάζω την κουζίνα πρωί- πρωί, με την τσίμπλα στο μάτι που…

Riders on the storm  /Into this house we're born / Into this world we're thrown / Like a dog without a bone/ An actor out on loan / / There's a killer on the…

Πριν δυο χρόνια ο  κύριος  Γιώργος, ο πεθερός της φίλης μου της Ζωής, γιόρτασε τα 100 του χρόνια, έγινε ένας αιωνόβιος. Την ημέρα των γενεθλίων του, μετά τη γιορτή  που του ετοίμασε όλη…

 [Πάρτε τα όλα από μένα, αλλά αφήστε μου την Έκσταση] Έμιλυ Ντίκινσον(41)   Πέθανε η Ζαν Μορό διαβάζει στην ηλεκτρονική ειδησεογραφία συγκλονισμένη. Η μεγάλη ντίβα του γαλλικού κινηματογράφου, η σαγηνευτική,…

Παιδιόθεν με απασχόλησαν ζωηρά οι έννοιες Χρόνος και Καιρός. Ιδίως τέτοιες μέρες που γιορτάζαμε την έλευση του νέου και τραγουδούσαμε περιχαρείς: «Πάει ο παλιός ο Χρόνος, ας γιορτάσουμε παιδιά…». Πότε…

 Ο ανθρωπάκος ίσιωσε την ταμπέλα με το ΠΩΛΕΙΤΑΙ που είχε γείρει, καθώς έκλεινε με το λουκέτο την καγκελόπορτα του κήπου. Τότε μόνο πρόσεξε το σκύλο. Όση ώρα φόρτωνε τα τελευταία…

Στον τόπο του δεν έκανε ποτέ τόσο κρύο.  Στέκεται όμως έξω από το σταθμό του μετρό, πάνω στη σχάρα που βγάζει ζεστό αέρα.   Κρατάει σφιχτά μια ομπρέλα και μαργώνει το…

 Το ψύχος ήτο επίμονον και διαρκές εκείνα τα Χριστούγεννα. Από καιρού εις καιρόν λεπτότατον χιονόνερον έπιπτεν εις την  παραλιακήν πολίχνην.  Η οικία του Παναγή  ευρίσκετο παρά την εσχατιάν της πολίχνης.…

Γέροι και οι δυο τους, εσχατόγηροι όπως του άρεσε εκείνου, με τα ξέφτια της λογιοσύνης του, να λέει, περιμένοντας βεβαίως τις διαμαρτυρίες των εκάστοτε ακροατών («ε, μην το λέτε αυτό»,…

               Tο βρίσκω, φίλε μου, πολύ ανθρώπινο αλλά και σύμφωνο προς τον κώδικα της μακρόχρονής φιλίας μας ν’ ανταποδώσω το τηλεφώνημά σου με ένα γράμμα, που,…

Ήταν εκείνη η εποχή πριν απ΄ την έννοια της ευμάρειας, τότε που ακόμα δεν μπορούσε να γνωρίζει τα διαδικαστικά της οικονομικής υπεροχής όπως αργότερα θα έμοιαζαν να ισχύουν, στην κοινωνία…

Σταμάτα πια να κουτουρντίζεις, έλεγε η γιαγιά μου η Πολίτισσα κάθε φορά που κάθιδρη εισέβαλλα στο σπίτι μετά από το τρελό παιχνίδι στα χώματα της γειτονιάς. Έτρεχα στην αγκαλιά της…