Ο ΟΡΜΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΝΙΑ   Είμαι η Εύα. Του βυθού το σκοτεινό  σώμα και η γαλήνια ανάσα  της μέρας.  Οι γυναίκες  στο νησί με φωνάζουν μάγισσα και οι άνδρες ονειρεύονται…

ΛΕΥΚΑ ΣΥΝΝΕΦΑ                                                         …

Ο ΑΛΛΟΣ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟΣ   Τρώνε αντικριστά στο τετράγωνο τραπέζι της κουζίνας. Ο Άρης πιάνει με το ένα χέρι το ματωμένο του γόνατο και με το άλλο λιώνει μηχανικά τις…

ΧΩΡΙΣΜΟΣ, ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ          Ο Κωνσταντίνος τη χώρισε μόλις χθες. Της μίλησε με τον τρόπο που συνηθίζουν να μιλούν οι άνδρες όταν θέλουν να χωρίσουν μία γυναίκα.…

 ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ   Στον ξυλόφουρνο της αυλής που ήταν ήδη ζεστός από την πίτα με τα χορταρικά η θειά Λένη έβαλε τώρα τις φλαγούνες*. Όπως κάθε…

ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ Απ’ την αυπνία, την κούραση και τη ζάλη βλέπω τον καπνό απ’ το cigarillo του τύπου με τα γκριζαρισμένα μαλλιά να σχηματίζει τη φιγούρα του Χάρου με…

Η ΦΟΒΕΡΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ     Τρίπολη. Κάποιο καλοκαίρι κάποτε. Η κάψα του μεσημεριού πυρώνει την άσφαλτο, ανελέητος ο ήλιος τρυπώνει παντού, πόσο αλαζόνας!!! Ένα μικρό κορίτσι περιφέρεται μόνο του, ξυπόλητο,…

Τήν παραμονή τῆς πρωτοχρονιᾶς τοῦ μακρινοῦ ἐκείνου ἔτους, προτοῦ ἀκόμα φέξῃ, ὁ Λευτέρης ὁ Γκρέκας, νεαρός βοσκός στό μοναστήρι Κοιμήσεως Θεοτόκου τῆς Καντύλας, κατέβαινε ἀπό τοῦ Καλόγερου τό Μύλο, σιγομουρμουρίζοντας…

Μετανάστες.   ´Εφτασαν στην πόλη μας δυο ξένα πλάσματα, τα Νιμρούδια. Έχουν γεννηθεί σε μια χώρα που τον χειμώνα είναι θεοσκότεινη  και κρύα, ενώ  το καλοκαίρι η μέρα είναι τόσο…

Κάπου εκεί στα μέσα της δεκαετίας του 1960, το Δημοτικό Σχολείο του χωριού μας είχε γίνει το επίκεντρο της κοινωνικής ζωής. Με την παραμικρή αφορμή  οργανώνονταν εκδηλώσεις και δραστηριότητες που…

                                                     ΓΕΝΑΡΗΣ 1974      …