Ψιθυρίζουν το κύκνειο άσμα του την εποχή των Κομνηνών και των Παλαιολόγων αργότερα. Οι θρόνοι έγιναν απλές καρέκλες με λεπτό αστράγαλο ετοιμόρροπες. Βυζάντιο ! Με μια αδύναμη υπόσταση σκύβει σαν…
Οι Γουργουρίτσες οι μικρές απόψε βγαίνουν Χαρούμενες δυο δυο, όλες, γιατί Γουργουροφέγγαρο τους φέγγει και πηγαίνουν Στην όμορφη τη Γουργουρογιορτή Οι Γουργουρίτσες ειν ασπρόμαυρα ντυμένες Οι Γουργουρίτσες είναι φίνες και…
Η ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ Ἡ μικρὴ τριανταφυλλιὰ Δὲν χορταίνει τὰ φιλιὰ Καλημέρα καλησπέρα Μᾶς καλεῖ γλυκὰ ’πὸ πέρα Μ’ ἂν βρεθεῖ κανεὶς κοντὰ Μὲ τ’ ἀγκάθια τὸν κεντᾶ …
Έχει ένα κουβαδάκι περασμένο με σκοινί από τη ζώνη του παντελονιού του. Με το΄να χέρι πιάνει το κλαδί με το πόδι πατά το κλαδί εναλλάξ, ώσπου φτάνει στο πιο ψηλό…
Αποσύρονται οι θεοί τις μέρες του χειμώνα με τρεχαλητά δεν τα μπορούν τα κύματα ξεθωριασμένους ήλιους μάλλινες κάλτσες δεν μπορούν. Τα καλοκαίρια επιστρέφουν στο εξοχικό τους σε άμμο καυτή πανιά…
Στο μάρσιπό του το καθένα Παιδάκια στον περίπατο Μπροστά στο στήθος Της μαμάς και του μπαμπά Το μέγιστο παράσημο ΣΤΟ ΛΙΒΑΔΙ Μες στο λιβάδι, Όπως το λέμε Το πλαστικό χαλί…
Αν ένας χάρτης του κόσμου δεν περιλαμβάνει την Ουτοπία, δεν αξίζει ούτε μια ματιά μας. …
όταν εκείνος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη, και τους θεούς, εγκατέστησε κείνο το βουνό μπροστά μου, τέλειο μ’ έκανε, μα δεν είχα σώμα: ήμουν, ίσως, μια πνοή λιγότερο αέρινη,…
Μιας λεβάντας σε επικλινή θέση Του κάκτου με τα ασήμαντα καρφάκια Ενός απόμακρου λευκού κρίνου με ημιδιαφανή πέταλα και λεπτά νευράκια στο μέρος του υπέρου Ευθύνεται η ξαφνική ζέστη για…
Τα μαλλιά Σου μακρύνανε φωλιές για τα δάχτυλά μου. Δεν είναι το χρώμα του μελιού η κυκλοφορία του φωτός στα μάτια Σου με γοητεύει τόσο. Κάθε που σταματώ το…
Χωριό μου με τη βρύση σου στέρνα με τη βοή σου δάσος μου μυστικό Κι o Ουρανός – ρίζωμα βράχου, ακίνητος. Δυο μάτια σκοτεινά στο φρύδι καρφωμένα της Ανατολής και…
