Θραύσματα
Δες! σου είπα κάποτε με στόμφο
Δες!
Το βλέμμα όμως δεν αρκεί δε φτάνει
Το βλέμμα είναι συντριβή
Κομμάτια σκόρπια ο κόσμος τώρα
Πώς να συνθέσεις πάλι το τοπίο
Με τη ζωή με τα πουλιά με τη χαρά;
Σαν ξάφνου να ’σπασε το μέγα
Θαυμαστό αγγείο
μισογεμάτο
Και σκόρπισε στο χώμα και στη λάσπη
Σαν κόκκινο κρασί το αίμα
Κομμάτια σκόρπια θραύσματα
Θρύψαλα στάχτη
Άκου, άκου, αφουγκράσου
Τριγμοί και στεναγμοί και θρήνοι
Απορρυθμίζεται ο σφυγμός του κόσμου
Δίχως παλμό και μουσική οι φλέβες
Απορρυθμίζομαι μαζί του
Συνθλίβομαι
Με λίγες λέξεις θραύσματα
Πώς να συνθέσω;
