Κατίνα Βλάχου: Το τυπικό της μέρας
Κάθε πρωί ακολουθώ ευλαβικά το τυπικό της μέρας Καφέ στο μπρίκι άνοιγμα τα παντζούρια -να διαπιστώσω αν το δελτίο καιρού λέει αλήθεια- τάισμα τα γατιά και ένα έξτρα καλωσόρισμα τον…
Κάθε πρωί ακολουθώ ευλαβικά το τυπικό της μέρας Καφέ στο μπρίκι άνοιγμα τα παντζούρια -να διαπιστώσω αν το δελτίο καιρού λέει αλήθεια- τάισμα τα γατιά και ένα έξτρα καλωσόρισμα τον…
Από τον καιρό που πέθανε ο παππούς της, διαρκώς αναζητούσε δικαιολογίες για ανύπαρκτες υποχρεώσεις για να μην πάει στο χωριό. Δεν ήθελε πια να πηγαίνει εκεί, ούτε για να δει…
(Μια αυτομαρτυρία του μεγάλου φιλοσόφου και βαθιά πολιτικού πνεύματος ⸺ το συγκεκριμένο απόσπασμα με αφορμή την προεκλογική περίοδο που διανύουμε) Τότε που ήμουν νέος, έπαθα το ίδιο…
Το σχοινί της ζωής Η ζωή είναι ένα τεντωμένο σχοινί Την αρχή του μόνο γνωρίζω Καθώς, ξυπόλυτος, πάνω του περπατώ, κάτω, σαν αιχμηρά αντικείμενα απρόσεκτα πεταμένα, αιωρούνται στεναχώριες…
T. S. Eliot: Πορτραίτο μίας κυρίας Thou hast committed – Fornication: but that was in another country And besides, the wench Is dead. Ο Εβραίος της Μάλτας[1] …
1 Αφίλητος έμεινε καταμεσής του κήπου το ποτήρι είχε χυθεί προ πολλού κι ο Ισκαριώτης φουρκίστηκε σε κάτι χαμόκλαδα και πρήστηκε σαν ελέφαντας μόλις είδε τον ψημένο κόκορα ν’…
Τώρα που τέλειωσε η βροχή γράφτηκαν χρώματα μεγάλης υπόσχεσης στο στερέωμα τώρα που αποκρυπτογραφήσαμε σιωπηλό μήνυμα ομίχλης τώρα που χιόνι πρωινό κάλυψε το βάθος του δρόμου τώρα που άναψαν στο…
Άραγε θυμάσαι τα πρώτα μας βήματα; Μαζί είχαμε αρχίσει. Έπειτα γίναμε οδοιπόροι αντίθετων δρόμων. Ό,τι κι αν πίστεψες στάθηκε λάθος. Στην πορεία σου σύντροφος ο ταπεινός συμβιβασμός κι…
Στην προβλήτα της Σύρου γευματίζουν τέσσερις άνδρες και μία γυναίκα, όλοι τους συγγραφείς. Ακούω το κύμα που έπνιξε την Μαρίνα για το πάθος μιας χίμαιρας, το κλάμα του βρέφους που…
Ας τον δολοφονήσουμε λοιπόν τον ήλιο προτού ανέβει στο στερέωμα κι όλους σαν άχρηστα άχυρα μας κάψει Είναι η δολοφονία του η μόνη λύση να σωθούμε. Μια τσεκουριά αρκεί για…
Αγαπητέ μου αναγνώστη, Θέλω να ξέρεις πως για σένα σκόνη στο σπίτι θα αιωρείται πιάτα θα μένουν στοίβες άπλυτα φτάνει στο λεωφορείο μία σελίδα απ΄ το βιβλίο να γυρίσεις…
Οι μεγάλοι έφευγαν πρωί-πρωί για τα κτήματα και γύριζαν αργά, μετά τη δύση του ήλιου. Η γιαγιά έμεινε με τα παιδιά στο σπίτι. Δυο του μεγάλου γιου, τρία της θυγατέρας…