Μαρία Σύρρου: ένα ποίημα
ΧΑΜΗΛΟ ΒΑΡΟΜΕΤΡΙΚΟ Στημένο, φίλε, του καιρού μας το παιχνίδι· ποντάρουμε χωρίς αουτσάιντερ και φαβορί της πανδημίας και της ανέχειάς μας όμηροι. Παντού ερημιά, μα στα συσσίτια στριμωξίδι. Οι…
ΧΑΜΗΛΟ ΒΑΡΟΜΕΤΡΙΚΟ Στημένο, φίλε, του καιρού μας το παιχνίδι· ποντάρουμε χωρίς αουτσάιντερ και φαβορί της πανδημίας και της ανέχειάς μας όμηροι. Παντού ερημιά, μα στα συσσίτια στριμωξίδι. Οι…
Είναι αλήθεια παράξενη η φετινή μας Πρωτοχρονιά, ιδίως για όσους ονειρεύονται ρεβεγιόν, αλλά για δείτε και μια άλλη! Στο μαιευτήριο που σε μετέφερε το νοσοκομειακό (το πλησιέστερο σ’ αυτή τη…
Το β, το ι, το α Τα γράμματα κοιτάζω σε δέντρο Χριστουγέννων κρεμασμένα μαζί μ’ Αγιοβασίληδες κεράκια κι άλλα στολίδια λαμπερά χαριτωμένα. Το β, το ι, το α κρέμονται…
O ερχομός του χειμώνα [Llegada del invierno] Σαν φτάσει ο χειμώνας, είναι μονάχα νέφη αλαφρά στον ουρανό ρόδινα απ’ το κρύο, κοράκια στα περβόλια και κανένα…
Ανάψτε κερί! Ανάψτε κερί! Ένα κερί θα καίει γι’ αυτή τη μικρή γη. Το λαμπερό αστέρι του ουρανού όπου ζούμε όλοι. Μακάρι όλοι να μοιράζονται την ελπίδα ώστε…
Ἡ θεια-Ἀχτίτσα τὰ Χριστούγεννα Κι ἂν σήμερα ὅλοι ἐμεῖς, τῆς παλαιᾶς παιδείας μετασχόντες, ζοῦμε ἀναπάντεχα ἐμπρός σὲ μιὰν ὀθόνη συνεχῶς, –μιὰ νέκυια περίεργη τῶν ζώντων μὲ τοὺς ἀνθρώπους σὰν…
Σε δρόμους γιορτινούς του ’20 Δε θέλω να μοσχοβολήσει νοσταλγία. Σε δρόμους γιορτινούς του Είκοσι πορεύομαι φτιασιδωμένους με στολίδια μυριάδες: στολίδια επηρμένα, που κατέλαβαν την πόλη και εξανδραποδίσαν τους…
"ΟΛΟΝ ΤΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΥΠΑΡΞΑΝΤΑ…ΑΥΘΙΣ ΑΝΑΠΛΑΤΤΕΙ Ο ΣΟΦΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ" Α΄Ωδή του Κανόνος των Χριστουγέννων Αυτές τις μέρες γεννιέται ο Χριστός, η σωτηρία όλων των ανθρώπων και αναρωτιέμαι τι θα μπορούσα να…
Εορταστική Αγορά Κατέβηκα στην Αγορά. Την ψυχή της πόλης. Εκεί που μπορείς να βρεις όλων των ειδών τα τρόφιμα, τα ρούχα, τα εργαλεία. Ένας δρόμος γεμάτος κόσμο, που πάει,…
Το σκάνδαλο των Χριστουγέννων Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες κάτι μας ειδοποιεί μέσα μας, κάτι που πολλές φορές δεν αναγνωρίζουμε…. Φώτα ή σκοτεινιά, χαρά ή θλίψη, αφθονία ή στέρηση, παρέα…
«Και, άνοιξε τώρα τα μάτια» είπε, «είναι νύχτα Ναι, ήταν νύχτα εξαρχής, θα είναι πάντα, όμως Άνοιξέ τα Δεν είδες τίποτα ακόμα, να κοιτάξεις κι άλλο Στο σκοτάδι…
Τον Ιούνη του 1914 εκείνος ήταν φιλοξενούμενός μας στο κτήμα. Πάντα στο σπίτι μας τον θεωρούσαμε δικό μας άνθρωπο, αφού ο μακαρίτης ο πατέρας του ήταν γείτονας και φίλος του…