INGEBORG BACHMANN, 4 ΠΟΙΗΜΑΤΑ – Μετάφραση: Γιώργος Καρτάκης
ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ Δέντρα στα δέντρα δεν μπορώ πια να δω. Δεν έχουν τα κλαδιά τα φύλλα που τα κρατούν στον άνεμο Γλυκείς είν’ οι καρποί, όμως χωρίς αγάπη. Ούτε καν που…
ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ Δέντρα στα δέντρα δεν μπορώ πια να δω. Δεν έχουν τα κλαδιά τα φύλλα που τα κρατούν στον άνεμο Γλυκείς είν’ οι καρποί, όμως χωρίς αγάπη. Ούτε καν που…
1. πτώμα γνωστού άνδρα απανθρακώθηκε ακόμη περισσότερο σε κενή φιάλη οξυγόνου από φυσικό αίτιο την παντοτινή ένωση ενός βρεγμένου σπίρτου με κάποιο αγενές αέριο -από τις ειδήσεις- *** 2. με…
ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ Όρμησε με όλη της την δύναμη και τα αιχμηρά δόντια βυθίστηκαν στο ζαχαρένιο κορμί αντί για το λουλούδι. Μετά την πράξη άρχιζαν να σχηματίζονται σαν κρύσταλλοι οι αμφιβολίες, και…
Ο «μασίστας» Το μπόι του Σταύρου ήταν σίγουρα κάτω από το ένα εξήντα. Λίγο πριν πεθάνει, που είχε ζαρώσει, φαινόταν ακόμη πιο κοντός. Στη ζωή του, όλες οι δουλειές που…
Οι ελιές του πεζοδρομίου Το δεκαήμερο του Γενάρη μετά τις γιορτές είχε πολύ κακό καιρό εκείνη τη χρονιά. Εντάξει, κακό καιρό της Αττικής, αλλά δεν μπορούσες να βγεις έξω, να…
Ταΐζει τον γάτο Μπήκαμε στο καθιστικό των συναισθημάτων Υπερφυσικά του ωραίου Διαλύεται ήδη η όψη του καιρού Φτιάχνουμε μαγικά διπλής σημασίας Σε παιχνίδι φιλικό Είδα την ουρά του να αιωρείται…
Φάλτσες κορώνες Βουβές ατάκες σιφόν Άλλοτε ντίβα * Η ιστορία Επαναλαμβάνεται Θύμα άνοιας * Το αστείο μ’ ένα χα Πετά πηγαίνει Η τρύπα μένει * Κοιτάζω το κενό Και με…
ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΕΝΟΣ ΙΚΑΡΟΥ Όσοι είναι εραστές πορνών και κάνουν τρέλες είν’ ευτυχείς, είν’ φρέσκοι-φρέσκοι και χορτάτοι· εμέ όμως μού ’χουνε τα χέρια ρέψει – κάτι θα φταίει τ’…
Ποιος σου ’δωσε καημένε καουμπόη τον ρόλο του κακού σε τούτη την ταινία και πάταγες με μίσος την σκανδάλη; Τώρα ήρθε η ώρα η δική σου να πεθάνεις και οι…
Ελλήνων λόγια πώς να εξελληνίσω! «Ελληνικά μιλούν», δεν τους καταλαβαίνω. Εμένα που ο φτωχός δεν ξέρω μήτε ο τάφος μου πού κείται –μολονότι γνωρίζουν άριστα για τ’ αλλουνού Αλέξη τον…
Μέσ' απ' τους Αμπελώνες διάλεξεν η Νύφη δρόμο να πάρει για να πάει στην εκκλησιά και καθώς βάδιζε με τ' ολοκέντητό της νυφικό τους δαντελένιους πέπλους ξέπλεκα τα μαλλιά…
Τα παιδιά δε μεγαλώνουν οι γάτες είν’ εφτάψυχες οι λέξεις είναι εύκολες αν πρόκειται γι αυτές κι αν όχι τα πέταλά τους αφήνουν τα ίχνη που πάνε πίσω σαν τα…