"Αχ" είπε το ποντίκι, "ο κόσμος στενεύει κάθε μέρα. Στην αρχή ήταν τόσο πλατύς που φοβόμουν. Συνέχισα να τρέχω, και χάρηκα όταν είδα τελικά στο βάθος δεξιά και αριστερά τοίχους,…
Έχω παλέψει να γράψω Παράδεισο Μην κινείσαι Άφησε τον άνεμο να μιλήσει αυτό είναι παράδεισος. Είθε οι Θεοί να συγχωρήσουν ό,τι εγώ έχω πράξει Είθε εκείνοι που αγαπώ…
Σε προηγούμενο κείμενό μας1 παρουσιάσαμε τον Αλκίφρονα, έναν επιστολογράφο του 2ου αι. μ. Χ., και το έργο του. Στην παρούσα στήλη παραθέτουμε μεταφρασμένη μία από τις Αλιευτικές…
Ο ουρανός ήταν σχεδόν λευκός, ο ήλιος μεσουρανούσε απορροφώντας και το παραμικρό ίχνος υγρασίας στην αμμουδιά που είχε σπάσει, ρωγμές την διέτρεχαν σχηματίζοντας ανόμοια κομμάτια, κι ήταν σαν να έβλεπες…
Στριφογύριζε μέσα στο άδειο σπίτι και ανεβοκατέβαινε τις σκάλες, πιο πολύ τις ανέβαινε παρά τις κατέβαινε, που σημαίνει ότι βρισκόταν πιο πολύ πάνω, στο πάνω μέρος του παλιού παραθαλάσσιου σπιτιού,…
ΑΣΚΗΣΗ Η έρημος ξεμακραίνει, ήμουν συνεπαρμένος από την πάμφωτη γλυκιά της αύρα. Ένιωσα ντροπή μικρή πως εδώ ψάχνω σημάδια. Κίτρινοι κόκκοι ξεροί μαλακώνουν και τσακίζουν το καύκαλο του εγωισμού. Νιώθεις…
Δεν θέλω να γράψω άλλο Τώρα που τα λόγια μου φτάνουν στα δικά σου αυτιά σαν τα πιο εύκολα ποιήματα Δεν θέλω να γράψω άλλο Εσύ διάβαζε το βλέμμα μου…
Οι νύμφες της Ωγυγίας Ι. Στον γυρισμό τους απ’ τον πόλεμο, τους ξέβραζε το κύμα στο νησί μας. Αιμορραγούσαν και ξερνούσαν θαλασσόνερο. Ήτανε ξέπνοοι, παραλογισμένοι. Στον ύπνο τους, έκλαιγαν…
ΘΕΟΜΑΧΙΑ Μήτε ο φόρος ο ληστρικός που έρχεται ανελέητα και ορμητικά σαν αυγουστιάτικο μελτέμι, μήτε η αρρώστια που χτυπάει γύρω μου κι ακόμη ασύστολα μ’ αποφεύγει, μήτε ο Θάνατος…
Στα μάτια των ανθρώπων του 21ου αιώνα τα μεσαιωνικά κάστρα περιβάλλονται από μια αύρα που είναι πολύ ρομαντική. Όντας κτίρια εντυπωσιακά και αγέρωχα, χτισμένα σ’ εποχές ανήσυχες και επισφαλείς, κατέληξαν…
Μεσ’ από βάθος σκοτεινό αρχοντικού θαλάμου - που απόμακρα ο Τίβουλλος κι ο…
Γ ι α τ ο π ο ί η μ α Με πορφυρό της Αγάπης αίμα Θα γράψω το ποίημα αυτό. Ερήμην σου. Με υλικό…
