Παλιά, κάθε Πάσχα, αφού τρώγαμε το ψητό αρνί, την επόμενη μέρα, την Δευτέρα της Διακαινησίμου, μου χάριζαν τα τέσσερα κότσια, τους αστράγαλους δηλαδή του ζώου. Κι  εγώ τα χαιρόμουν έτσι…

  Έβρεχε τις τελευταίες μέρες. Λες και μες στα βάσανά μας έπρεπε να προστεθεί και αυτό. Κούραση-περπατούσαμε μερόνυχτα-, φόβος-οι εχθροί μας καταδίωκαν-, ήμασταν σε άγνωστα μέρη και, όπως ο Ξενοφώντας…

                                       Πρέπει να ήμουν στην πρώτη Γυμνασίου, αν όχι στη δευτέρα ,…

Α΄   Δεξιά μου μια αφράτη σαρανταπεντάρα με το βιβλίο της ανοιχτό, και το κεφάλι σκυμμένο σ’ αυτό. Ωραίο πρόσωπο. Σκούρο ταγιέρ, λευκό γιακαδάκι. Η σχισμή ενός πλούσιου στήθους διαγραφόταν…

3.Ο Κωνσταντάκης Φιλίππου Καλογερής (αδερφός του παππά Σταύρου) που παντρεύτηκε την Ευαγγελία Νικολάου Ζαχά από το Ευπάλιο, έχτισε κάτω από το ρέμα του Αντιβού, δίπατο υποστατικό όλο με τα χέρια…

Όταν ο Μάριος ήταν στη μέση της  Α΄ Δημοτικού, ο πατέρας του έμεινε άνεργος και έτσι αποφασίστηκε όλη η οικογένεια να μετακομίσει στο πατρικό σπίτι, στο χωριό. Θα ζούσανε από…

Χαμηλότατο, έρπεις σχεδόν καταγής, ενοχλητικό έως και βλαβερό ζιζάνιο, φυτρώνεις παντού, ραδίκι μου σεμνό και ανεπιτήδευτο. Το πατάς και ενοχή καμία. Βλέπεις, φυτρώνεις από μόνο σου, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια…