Τα αγόρια Ήταν πέντε ή έξι, όμως έτσι όπως έρχονταν όλα μαζί από τη δημοσιά, μας φαίνονταν δεκαπέντε ή και είκοσι. Έφταναν σχεδόν πάντα τις ώρες της σιέστας, όταν ο…
Το «Καφέ Μπαρ 56» με τον απόκοσμο φωτισμό ήταν άδειο. -Ένα τοστ παρακαλώ. Και μια μπίρα, είπε ο Μπίλι στη νυσταγμένη κοπέλα πίσω απ’ τον πάγκο. Εκείνη έφερε αμέσως τη…
Η γυναίκα του πρωτομάστορα Σημείωμα τής άφησε επάνω στο κρεβάτι στη γέφυρα θα ΄μαι· έχω δουλειά έριξε τότε η γυναίκα στους ώμους ρομαντικά απωθημένα και πήγε να τον…
Εθνόσημο πρώτο Τα συντριπτικά κατάγματα να σταματήσουν τις υπερβολές περί πόνου, αξιώνουν οι παρανυχίδες. Εθνόσημο δεύτερο ΤΗΛΕΔΙΑΙΤΩΜΕΝΟΣ …
Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ (1) Ξεκρέμασε το ρούχο Βαρύ Φορτωμένο διακρίσεις Το φόρεσε και βγήκε στην παράσταση Τον αποθέωσαν Ήταν που η λάμψη του ρούχου σκέπαζε τον άνθρωπο Εξάλλου στις μέρες μας…
Ὄχι ἄλλο μάθημα Ὄχι ἄλλο σχολεῖο ὄχι ἄλλο μάθημα ὄχι ἀπαντήσεις χωρὶς ἐρώτημα. Πετῶ βαθμοὺς στὸ προαύλιο καλοζωϊσμένα ψιχία καὶ μαζεύονται παπαγάλοι, παγώνια, περιστέρια, σπουργίτια, ποῦ καὶ ποῦ…
Συμφιλίωση αριθμός 17.856 Υπάρχουν νεκροί πιο ζωντανοί απ’ τους ζωντανούς Και ζωντανοί πιο νεκροί και από νεκρούς Ποιος αμφιβάλλει; Αλλά δεν είμαι Θεός Ένας ιεροκήρυκας μόνο φτωχός Πώς να ρωτήσω…
ΕΞΟΔΟΣ Ένα πουλάκι που σπάει το τσόφλι να βγει απ’ το αυγό, μισοβγαίνει, κρατώντας ακόμα το ταβάνι πάνω απ’ το κεφάλι του, κοιτάει ερευνητικά τον κόσμο μπρος, δεξιά, αριστερά και…
Νέμεσις Ο ύπνος, πάλι γίνηκε εφιάλτης Τα κλαδιά σαν χέρια απελπισμένα εκλιπαρούν για σωτηρία, τα ξύλινα σώματα σφάδαζουν από τον κόλαφο της απόγνωσης, οι κραυγές των θεϊκών όντων σχίζουν τους…
ΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΜΗΡΙΑΣ Είναι κάποιες νύχτες που οι ώρες σέρνονται βαριές σαν πατήματα αρκούδας χωρίς προσανατολισμό, χωρίς προορισμό. Οι ώρες πάλλονται. Τις μισώ. Πιάνω τον σφυγμό τους. Τικ τακ τικ…
Α ΠΑΝΟΠΛΙΑ ΑΤΡΩΤΗ Ζήτησε από τον Ήφαιστο πανοπλία άτρωτη, αδιαπέραστη, μαγική. Ήθελε φορώντας την να ταξιδεύει στις φλόγες να αιωρείται στα κύματα να κοιμάται στους πάγους να χαϊδεύει τα σύννεφα.…
Κρεμάμε το εγώ στον καλόγερο Λίγο πριν βγούμε από το σπίτι Προκειμένου να μην συγκρουστούμε Με των άλλων τα εγώ. Αλλιώς πώς θα επιστρέψουμε Στην Εστία μονιασμένοι «ίνα εν ομονοία…
