Νάγια Τσολάκου: Παραδείσια περι-κυκλώματα
- Ε μωρό! Θες να σου δείξω μέχρι πού φτάνει το καλώδιo μου? - Έλεος! Ποια καλώδια βρε καημένε! Λες και δεν είναι όλα ασύρματα εδώ και χρόνια... Έχεις και…
- Ε μωρό! Θες να σου δείξω μέχρι πού φτάνει το καλώδιo μου? - Έλεος! Ποια καλώδια βρε καημένε! Λες και δεν είναι όλα ασύρματα εδώ και χρόνια... Έχεις και…
Φως δωρικό Ψάχνεις στις οδούς ονείρων βρίσκεις φως δωρικό· ερμηνεύει έννοιες μεγάλης απουσίας στη συνάθροισή μας. Εισχωρείς στις κρύπτες της ύλης βρίσκεις σπάθη δαμόκλειο· βαριά πέφτει στις αυθαίρετες…
Τὰ καλοκαίρια ταξίδευε μὲ ξεροὺς ἀσφόδελους, φτιάχνοντας καράβια ἀπὸ τὰ χειμέρια παραμύθια τοῦ πατέρα του, δίπλα στοὺς στεναγμοὺς ἀπὸ τὰ κούτσουρα μὲ τοὺς κύκλους τῶν περιπλωμένων ἐνιαυτῶν ποὺ χάνονταν στὶς…
Είμαι ο Χρήστος Δημητρίου, ψυχίατρος, ιδιοκτήτης και διευθυντής ψυχιατρικής κλινικής στα προάστια μιας μεγαλούπολης. Από το παράθυρο του γραφείου μου αγναντεύω τον μεγάλο κήπο. Το τέλος του απογευματινού επισκεπτηρίου πλησιάζει,…
Ο κύριος Μ. αποχαιρετά τους καλεσμένους του. Κλείνει το παράθυρο του σαλονιού, βγάζει το καπέλο του και αποτραβιέται στα ενδότερα. Το παγωμένο τσάι μένει στα φλιτζάνια και το καπάκι της…
ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ Ο γλύπτης εμφυσεί τη ζωή στο μάρμαρο. Ο Δημιουργός βρίσκει τον καλλιτέχνη με του οίστρου το βέλος. σ’ ένα λευκό χαρτί ή ένα κομμάτι μάρμαρο. Σώματα είναι παρθένα …
POINTES EN SATIN Δεν είναι ότι δεν μου άρεσε το μπαλέτο. Απλά δεν μπορώ να θυμηθώ για ποιο λόγο το σταμάτησα. Κάποτε η μαμά είπε τους είχα πρήξει πως…
Με αγγέλων φτερά Ήταν λίγο πριν κλείσουν οι ουρανοί. Μας χώριζε μια θέση αδειανή κι ένα μεγάλο διάστημα ζωής. Ήταν στο ζεστό υπόφως της καμπίνας λίγα λεπτά πριν από…
Τα γεγονότα στην Αυλίδα πριν από τον απόπλου των Αχαιών για την Ασία Σχ. 1 Στ. 184-247 Και τότε ο αρχηγός, ο ηγεμόνας των αχαϊκών των πλοίων, δίχως κανένανε…
Πονούσα φριχτά όταν σκίστηκα στα δυο κι ήταν η ώρα να γεννηθώ. Υγρά. Κάτω από σάπια χόρτα και φύλλα νεκρά. Οι νύχτες μίκραιναν, ξυπνούσε το χώμα, το κρύο μαλάκωνε κάπως.…
Ο εραστής θάνατος Ή Το ονικό πουκάμισο* Είπα θα πιάσω εραστή τον θάνατο και στην κορύφωση του έρωτα θα του ζητώ χάρες κι ευεργετήματα ώστε να μείνω πάντα θαλερή…
Ι Το κάλλος άλως[1]. Καμωμένο για ψυχές που τ’ αντέχουνε. ΙΙ Όσους καθρέφτες και αν σπάσεις, κομμάτια μένουν άθικτα. ΙΙΙ Κρύψε, κάλυψε, αλλοίωσε και θάψε. Με εισιτήριο. …