Πάντα επιστρέφεις στη θύμηση. Στη μυρωδιά από σβησμένο κερί. Μύρο και λουλούδια υπέκυψαν στο τραύμα. Χόρτα νωπά στο πάρκο ανακατεύονται με μαργαρίτες. Οι παπαρούνες άρχισαν ήδη να μαδούν ; Περιμένεις…
Ο Πόνος Είναι Ο Ιησούς Η εβδομάδα των Παθών όλο και πλησίαζε Όλοι ωστόσο ένιπταν τας χείρας τους Από τα Τέμπη ως την Γάζα Από την Μόσχα ως…
Τα ρούχα της Λαμπρής έφταναν στο σπίτι τη Μεγάλη Εβδομάδα. Τα έφερνε ο πατέρας απ’ τη Χώρα μαζί με τα υπόλοιπα πασχαλινά ψώνια. Αναγνώριζα αμέσως τη δική μου σακούλα,…
Tα βράδια τα δέντρα τραγουδούν. Mε τόσο φως έχουν μεθύσει. Kαι γίνονται τα κλαδιά φτερά και όλο ψηλώνουν σαν τους ίσκιους να δουν εκείνη την τραγωδία: πίσω απ’ το βουνό…
Αυτές τις μέρες θυμάσαι τις σταυρώσεις της Αππίας και τις εφτά του Βερολίνου κι άλλες πολλές. Αυτές τις μέρες μαθαίνεις για μέρη θεοβάδιστα, Κρανίου τόπους, τάφους ομαδικούς παιδιών. Και πώς…
Ένα κόκκινο αυγό μπορεί να είναι ένας κεραυνός σε αίθριο ουρανό, ή τυχερό σου, μπορεί και να αποτελέσει τον πυρήνα μιας άλλης ιστορίας. Στην δική μου την περίπτωση ισχύουν και…
Ήρθε μία βροχή, θεία βροχή. —Ησύχασε πια, μου ψιθύρισε, κοιμήσου! Κι εγώ κοιμήθηκα· και ύστερα, ξύπνησα σ' άλλον ουρανό, χαρούμενο. —Αναστήθηκε ο Εσταυρωμένος; ρώτησα. —Αιώνες πριν, μου απάντησαν. —Και πού…
ΕΡΗΜΟΥ ΣΚΟΝΗ Πολιτισμένη σκόνη Από τη Σαχάρα Έβαψε τη δύση Πορτοκαλοχρυσοκόκκινη Θαμπή Με μια νοσταλγική γυαλάδα Προνεωτερικής Προβιομηχανικής Προβιοτικής Ηφαιστειακής εποχής Ερεσιχθόνων ερώτων… Και το πνεύμα τώρα ασφυκτιά Με…
Δέκα χρόνια μόνο έλειψα από το νησί, μα όταν γύρισα όλα είχαν αλλάξει, θαρρείς κι είχε περάσει ένας αιώνας από ‘κείνο το πρωινό που μπήκα στο καράβι με τους γονιούς…
Σε τόπο άγνωστο τώρα πορεύομαι Τοπίο ηφαιστειακής ερήμωσης στεγνό Γυαλιστερές παπαρούνες και άλλα κόκκινα Υποδύονται Άνοιξη -μα Άνοιξη δεν είναι, καθώς Σιδερένιοι βραχίονες ξεφυτρώνουν γύρω μου Βρόγχος στο λαιμό και …
Η μεγάλη σιωπή Ως τιμημένη άσκηση Μια λέξη όμως κάποτε αρκεί για να φτάσει το μαχαίρι στη στέρφα γη ή να γυαλίσει ένα τζάμι θαμπό στα πηγάδια της άμμου Μια…
Η κόψη του νερού Σταθήκαμε στου ποταμιού την κόψη, από τη μια μεριά εγώ, εσύ από την άλλη, κάτι έλεγες, κάτι έλεγα, τίποτα δεν ακούγαμε, ανέβαινε το νερό,…
