ΔΙΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ: Δύο ποιήματα
ανακύκλωση γράφω ιστορίες που ποιητικά μπερδεύουνε τις λέξεις τους διασπώντας άναρχα τα στεγανά του λόγου καθώς οι στίχοι μου να σέρνονται στο χώμα προτιμούν αρνούμενοι να συνταχθούν με ψεύτικο λυγμό…
ανακύκλωση γράφω ιστορίες που ποιητικά μπερδεύουνε τις λέξεις τους διασπώντας άναρχα τα στεγανά του λόγου καθώς οι στίχοι μου να σέρνονται στο χώμα προτιμούν αρνούμενοι να συνταχθούν με ψεύτικο λυγμό…
(Σ.τ.Μ.) Δυο «αγαπητικούς της τύχης» ξέρω εγώ: τον Αίγισθο και Μάκμπεθ. Κι οι δυο τολμούσαν να πεθάνουν, έλεγαν, «με το σπαθί στο χέρι». Και γι’ αυτό αξιώθηκαν την…
ΤΟ ΨΑΛΙΔΙ - ΠΡΟΓΟΝΟΙ Χρόνια βαστούσε το ψαλίδι Τον τυλιγμένο στο λαιμό της λώρο για να κόψει Όμως αυτός, πίσω της Δράκου ουρά Ανέμιζε Χτυπιόταν φρενιασμένα Σακατεμένη Λερναία ύδρα…
ΙΟΥΛΙΟΣ Περίμενα την πανσέληνο να ακυρώσει τη νύχτα Ήθελα να σε δω στο φως της σαν ξωτικό να έρχεσαι με το πανάλαφρο φόρεμα που σε γνώρισα Εκείνο το βράδυ είχα ξαπλώσει στα ξερά χόρτα και σ' ονειρευόμουν Ήρθες Με το δροσερό αεράκι πάνω στα χυμένα μαλλιά! Πού είναι οι…
Απόψε απόψε φίλησα στο χεράκι Του ένα ένα τα δάκτυλα ταπεινά στα όστρακα των νυχιών μετά τα έγλειψα τα βύζαξα ήταν του Ποιήματος τα Χέρια που άφησα να μου χαϊδέψουν…