[...] Γιατὶ ἀκόμη κι αὐτὰ τὰ ἱερὰ ἀρχαῖα θέατρα σιωποῦν; (Φρήντριχτ Χαίλντερλιν, Ἄρτος καὶ οἶνος) Η κάθε πέτρα μια γωνιά, το κάθε βότσαλο και στοιχειωμένο δάκρυ. Το κάθε μάρμαρο…
Επιστημονική συνταγή Φρεσκοκομμένο καλοκαίρι καταμεσής παραλίας τεμπέλικα λιάζεται κι απλώνει αντηλιακό με δείκτη υψηλό για τις προσδοκίες. Πέρσι τις έπνιξε ρίχνοντάς τες στα βαθιά έπλευσαν ιατροδικαστές βεβαίωσαν τον…
Μια φορά και κάποτε στις αρχές του περασμένου αιώνα ήταν ένα αγόρι ο Νικολάκης. Με φαντασία απαράμιλλη και παράλληλη απειθαρχία για κάθε τι μπανάλ κάθε καλοκαίρι στο νησί μαζί με…
Χαιρέτισε ποτέ δεν έφυγε στέγνωσε στην κόγχη του μπαλκονιού /σαν καφεδάκι/ φράση ήτανε σε επανάληψη επιτέλους δεν ήτανε να προχωρήσει το παιδικό μας παραμύθι Του κάκου περιμένουμε στο σπίτι…
Φωτακτίνες Φωτοδίνες, φωτακτίνες, φωτοπαγίδες. Φωτοκρύπτες, φωτοτρίπτες, φωτοσκιάσεις. Φωτίστηκες, φωτισμένος, φωτοφράκτης. Μέσα σε τόση φωτεινιά, σκοτίστηκες Ακούγοντας άλλων διαβολές Επί τού πρακτέου. Το επιστητόν Φάος αλγεινόν εστί Δια τους παροικούντας…
Α΄ «και τούτη η γυναίκα που την είδες όμορφη, μια στιγμή λυγίζει δεν αντέχει πια γονάτισε.» Την είδες όμορφη το χάραμα εκείνου του καλοκαιριού της νιότης σου. Τ’ άσπρο…
Μνήμη π. Κωνσταντίνου Καλλιανού «Βαθιά στο χώμα και βαθιά στο σώμα μου θα πάω να βρω ποιος είμαι» Οδυσσέας Ελύτης, Ο μικρός ναυτίλος, Είσοδος Μουσική…
Είσαι θύελλα κι αστραπή, η άνοιξη στο μάτι του σκότους, το ξύλο που θέλει να γίνει καράβι, ο βράχος που μαθαίνει να τραγουδά, λουλούδι που τρυπά το τσιμέντο, ένας σκύλος…
Τα πάντα μετρούν οι ποιητές –τα αποτσίγαρα, τις συλλαβές, τα χρήματα. Όμως, κάτι γλιστράει από τα δάχτυλα, όπως ο χρόνος στην κλεψύδρα. Το αφήνουν φιλοδώρημα, πάνω στον λογαριασμό, στην άκρη…
e-mail στον Έλιοτ Καλημέρα σας κύριε Έλιοτ Δεν φανταστήκατε ποτέ ότι 60 χρόνια μετά που στέγνωσε το μελάνι της γραφής σας σε ένα κηπάκι στην Άνω πόλη της…
Η αφιέρωση Βιβλίο χαρισμένο (με ποιήματα). Είκοσι πέντε χρόνια πριν. Στην πρώτη του σελίδα η αφιέρωση: «Φίλε, με προβλημάτισες… Πώς γίνεται από τη στέγη της να πέσεις, όταν βρίσκεσαι…
Η ΑΘΕΑΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ Η τελευταία μας συνάντηση ήτανε στο φεγγάρι εκείνο της Σαπφούς διαβάζοντας ποιήματά της… Μόνο που, εσύ, αν πήγες, γύρισες μα εγώ έμεινα εκεί να θησαυρίζω…
