Στέλλα Δούμου: δυο ποιήματα
Εκτός θέματος Στραγγίζει ο αέρας το τελευταίο καλοκαίρι Τα πουλιά γυρνάνε στις φτερούγες τους για να κανακευτούν Άσπρα λινά επί ξύλου κρεμασμένα Τα φύλλα πνίγονται στα ύφαλα των δέντρων Του…
Εκτός θέματος Στραγγίζει ο αέρας το τελευταίο καλοκαίρι Τα πουλιά γυρνάνε στις φτερούγες τους για να κανακευτούν Άσπρα λινά επί ξύλου κρεμασμένα Τα φύλλα πνίγονται στα ύφαλα των δέντρων Του…
Λευκά αυτοκίνητα με καθαρά αντι-ανεμικά αναδύονται από σκοτεινό αντι-βασιλικό πεδίο βγαίνουν στο φως αστράφτουν στον ήλιο. Πάντα υπάρχει πετσέτα και μαγιό κρατάνε την αλμύρα πάντα υπάρχει θάλασσα να την…
στον Τσαρλς Μπουκόφσκι Μ’ ένα σκληρό, σκαμμένο πρόσωπο δυο τρυφερές σχισμές για μάτια σε τελετές του Βάκχου χάνονταν ώσπου γινότανε κομμάτια. Πρόστυχες τσούλες είχε πλάι του που λαχταρούσε…
Ο χρόνος, έστω με τη μέθοδο των βρικολάκων Ο χρόνος εν αγνοία μου καθώς οδηγώ τη μέρα μου σε μηδαμινές ασχολίες-ογκόλιθους επιχειρώντας να φτερουγίσω ανάμεσα σε μολυβένια χαρτιά ν’…
(Σχόλια για μια παράξενη διαμονή σ’ έναν παράξενο κόσμο όπου συμβαίνουν παράξενα πράγματα) Την αγάπη και την ποίηση δεν μπορείς να τις εκβιάσεις. * Η σοφία…
Η θάλασσα μέσα Διάπλατα η ξύλινη, παλιά αυλόπορτα ανοιχτή, η θάλασσα στον κήπο μέσα ελεύθερα να μπαίνει με τα πολλά, τα σκόρπια αρμυρίκια, εδώ κι εκεί, κι όλα της…
ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ Μια αγέλη με αδέσποτα ζυγώνει η φαντασία φτερουγίζει σιωπηλά ένα αστέρι τρεμοσβήνει ντροπαλά στο ξύλινο σαν κάθομαι μπαλκόνι. Τα πνεύματα τις νύχτες χρωματίζουν, γλυκά συνομιλούν με…
ΙΟΥΛΙΟΣ Ανάργυρο το πρωινό παραδομένο Στην πλησμονή των τζιτζικιών Ανεξαργύρωτου Ιουλίου του Πρώτου σώμα Διαρκές αβέβαιο Ένα σήμερα Φωτός χρυσού νομίζω Αυτό που σε καίει όταν κλαις ______ …
Εξομολόγηση ανωνύμου τινός… Σκέφτομαι συχνά Πώς τις πραγματικά δύσκολες Μέρες τής ζωής μου Διαχειρίστηκα τις καταστάσεις Σαν να αυτοσχεδιάζω Σε άγνωστο θεατρικό έργο Με ξένους ηθοποιούς Που μιλάνε διάφορες…
Παραγεγραμμένοι καιροί Σε γέφυρες στάθηκα κοντά και δεν πέρασα απέναντι μόνο τα ποτάμια κοιτούσα που βιάζονταν γιατί δεν ήξεραν τίποτε για τη θάλασσα. Σαν χαρταετός το δοκίμασα κάποτε σε καιρούς…
α΄ Κίτρινος ήλιος Ερυθρό φθινόπωρο Δε θα γλιτώσω β΄ Λουλούδια αίμα Ξεχασμένη αγάπη Πώς να γυρίσω; γ΄ Κοιτώ τ' αστέρι Δρεπάνι η σελήνη Αχ, πώς…
(Σχόλια για μια παράξενη διαμονή σ’ έναν παράξενο κόσμο όπου συμβαίνουν παράξενα πράγματα) * Tο βουνό μπορείς να το νικήσεις· τη θάλασσα ποτέ. * Το πιο…