Κυριάκος Χαραλαμπίδης: Τρία παιδικά ποιήματα με πουλιά

ΒΕΝΤΑΛΙΑ                Εξαπτερυγούσαν, αλαφροπετούσαν οι βεντάλιες-λέξεις και δοξολογούσαν. Αλαφροπετούσαν μ’ ανοικτή βεντάλια ωσάν περιστέρια﮲ σφρίγος και ζωντάνια.   Γλυκοχάραζε﮲ ήλιος πέρα στις συστάδες άσπριζε τη νύχτα﮲ αίφνης ανεράδες.                 …

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Τρία ποιήματα με μάγια

Μαγιάτικα   Μάγισσες και μαΐστρες νυχτιάτικα στήσαν χορό με επωδές και ξόρκια, φίλτρα κι αμποδέματα της αγελάδας το αίμα, το γάλα του φεγγαριού πίνουν και βρίζουν, κοροϊδεύουν και ασχημονούν η…

0 Comments
Read more about the article Βάλτερ Πούχνερ: Αστροδρόμια (απόσπασμα)
Bright starfield as space background

Βάλτερ Πούχνερ: Αστροδρόμια (απόσπασμα)

 Ι   Το θέατρο του ουρανού νυχτιάτικα δεν έχει παράσταση. Οι ηθοποιοί χωρίς ρόλους κοιμούνται γυμνοί στους ξενώνες. Ο καθένας μοναδικός θεατής κάθεται στο σκοτάδι, το εισιτήριο στο χέρι. Πλήρωσε…

0 Comments

Ελένη Κουρή: δυο ποιήματα

ΒΑΘΜΗΔΟΝ     Αυξάνομαι επί των αστικών αποστάσεων Σήμερα οδηγούμαι από ένα σώμα κύμβαλο τραντάζομαι καθώς συγκρούομαι Πάνω στη φτέρνα μου βαθμηδόν μεγαλώνω Βήμα το βήμα σήμερα είμαι τόση αύριο…

0 Comments

Αλεξάνδρα Ζερβού: Ημιμάθεια

Μ΄ ένα μοναδικό  μολύβι, μαύρο, ζωγράφιζε, νυχθημερόν,  εφτάχρωμη την ίριδα  και πλήθος παρδαλά πουλιά, στο περιτύλιγμα των συγγραμμάτων. Παρέμεινε αναλφάβητη.   Μονόφτερη, πετούσε, στα ψηλά,  χωρίς διακοπή, για δεκαετίες. Φοβότανε…

0 Comments

Αγγελική Στεφανίδου: «Πώς πας παρακάτω»  

 Σου περισσεύουν δάκρυα συμπόνοια όνειρο γυρνάς το κεφάλι στο κακό την πλάτη στο δυσοίωνο ακούραστα ελπίζεις αποκοιμιέσαι με στρωσίδι τα βιβλία η πόρτα σου ορθάνοιχτη Στην αγκαλιά και το φιλί…

0 Comments

Θανάσης Τριανταφύλλου – Ένα ποίημα

Αρχή της απροσδιοριστίας   Καταγράφει χιλιόωρα αναζητήσεων, χωρίς, ενίοτε, ν’ ανακαλύψει κάτι. Σκιαγμένο, αδύναμο αγρίμι σε κλουβί γράφει χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων χωρίς να βλέπει τίποτε το καινούριο.   Εγκλωβισμένος, θαρρείς!…

0 Comments